aromatic series are more intimately connected together than in those of the fatty series of bodies?

11. Describe the tests for Strychnine, Brucine, Quinine,

and Morphine.

HENRY E. ROSCOE,

Professor.

EXAMINATION

FOR THE

VICTORIA SCHOLARSHIP.

OCTOBER, 1871.

I.

A. Translate HOMER, ODYSSEY, VI. vv. 85-109.
Αἱ δ ̓ ὅτε δὴ ποταμοῖο ρόον περικαλλέ ̓ ἵκοντο,
ἔνθ ̓ ἤτοι πλυνοὶ ἦσαν ἐπηετανοὶ, πολὺ δ ̓ ὕδωρ
καλὸν ὑπεκπρορέει μάλα περ ῥυπόωντα καθῆραι,
ἔνθ' αἴγ ̓ ἡμιόνους μὲν ὑπεκπροέλυσαν ἀπήνης.
καὶ τὰς μὲν σεῦαν ποταμὸν πάρα δινήεντα
τρώγειν ἄγρωστιν μελιηδέα· ταὶ δ ̓ ἀπ' ἀπήνης
εἵματα χερσὶν ἕλοντο καὶ ἐσφόρεον μέλαν ὕδωρ,
στεῖβον δ ̓ ἐν βόθροισι θεῶς ἔριδα προφέρουσαι.
αὐτὰρ ἐπεὶ πλῦνάν τε κάθηράν τε ῥύπα πάντα,
ἑξείης πέτασαν παρὰ θῖν ̓ ἁλὸς, ἦχι μάλιστα
λάϊγγας ποτὶ χέρσον ἀποπλύνεσκε θάλασσα.
αἱ δὲ λοεσσάμεναι καὶ χρισάμεναι λίπ ̓ ἐλαίῳ
δεῖπνον ἔπειθ' εἵλοντο παρ ̓ ὄχθῃσιν ποταμοῖο,
εἵματα δ' ἠλίοιο μένον τερπήμεναι αὐγῇ.
αὐτὰρ ἐπεὶ σίτου τάρφθεν δμωαί τε καὶ αὐτὴ,
σφαίρῃ ταίγ ̓ ἄρ ̓ ἔπαιζον, ἀπὸ κρήδεμνα βαλοῦσαι·
τῇσι δὲ Ναυσικάα λευκώλενος ἤρχετο μολπῆς.
οἴη δ' Αρτεμις εἶσι κατ ̓ οὔρεος ἰοχέαιρα,
ἢ κατὰ Τηΰγετον περιμήκετον ἢ Ερύμανθον,
τερπομένη κάπροισι καὶ ὠκείῃς ἐλάφοισιν'
τῇ δέ Θ' ἅμα νύμφαι, κουραι Διὸς αἰγιόχοιο,
ἀγρονόμοι παίζουσι· γέγηθε δέ τε φρένα Λητώ
πασάων δ' ὑπὲρ ἤγε κάρη ἔχει ἠδὲ μέτωπα,
ῥεῖά τ' ἀριγνώτη πέλεται, καλαὶ δέ τε πᾶσαι·
ὣς ἤγ ̓ ἀμφιπόλοισι μετέπρεπε παρθένος ἀδμής.

او

1. Distinguish between πλύνω and its synonyms.

2. παρὰ θῖνα, παρ' ὄχθησιν : point out the ground of the change of case. In 102 some editions give οὔρεα, some οὔρεος : discuss the reading.

3. ἤρχετο μολπῆς: compare this with τοῖς ἄρα μύθων ἦρχε Καλυψώ δια θεάων (V. 202).

4. Compare the Epic and Attic usage of ἰέναι.

5. ὑπεκπροέλυσαν: show the exact force of this compound verb.

6. Investigate the derivation of ἐπηετανοί, ιοχέαιρα, αἰγιόχοιο, ἀδμής.

7. Parse (with comments) καθῆραι, τερσήμεναι, τάρφθει. 8. Quote Vergil's imitation of vv. 102-109.

B. Translate, with brief historical and other elucidations, ARISTOPHANES, KNIGHTS, vv. 728-762.

ΔΗ. Τίνες οἱ βοῶντες ; οὐκ ἄπιτ ̓ ἀπὸ τῆς θύρας ; τὴν εἰρεσιώνην μου κατεσπαράξατε.

ΔΗ.

τίς, ὦ Παφλαγών, ἀδικεῖ σε ; ΚΛ. διὰ σὲ τύπτομαι ὑπὸ τουτουὶ καὶ τῶν νεανίσκων. ΔΗ. τιή ; ΚΛ. ὁτιὴ φιλῶ σ ̓, ὦ Δῆμ ̓, ἐραστής τ ̓ εἰμὶ σός. σὺ δ ̓ εἶ τίς ἐτεόν ; ΑΛΛ. ἀντεραστὴς τουτουί, ἐρῶν πάλαι σου, βουλόμενός τέ σ' εὖ ποιεῖν, ἄλλοι τε πολλοὶ καὶ καλοί τε κἀγαθοί. ἀλλ ̓ οὐχ οἷοί τ ̓ ἐσμὲν διὰ τουτονί. σὺ γὰρ ὅμοιος εἶ τοῖς παισὶ τοῖς ἐρωμένοις· τοὺς μὲν καλούς τε κἀγαθοὺς οὐ προσδέχει, σαυτὸν δὲ λυχνοπώλαισι καὶ νευρορράφοις καὶ σκυτοτόμοις καὶ βυρσοπώλαισιν δίδως. ΚΛ. εὖ γὰρ ποιῶ τὸν δῆμον. ΑΛΛ. εἰπέ μοι, τί δρῶν ; ΚΛ. ὅτι τῶν στρατηγῶν ὑποδραμὼν τῶν ἐκ Πύλου, πλεύσας ἐκεῖσε, τοὺς Λάκωνας ἤγαγον. ΑΛΛ. ἐγὼ δὲ περιπατῶν γ ̓ ἀπ' ἐργαστηρίου ἕψοντος ἑτέρου τὴν χύτραν ὑφειλόμην. ΚΛ. καὶ μὴν ποιήσας αὐτίκα μάλ ̓ ἐκκλησίαν, ὦ Δῆμ ̓, ἵν ̓ εἰδῇς ὁπότερος νῷν ἐστί σοι εὐνούστερος, διάκρινον, ἵνα τοῦτον φιλῇς. ΑΛΛ. ναὶ ναὶ διάκρινον δῆτα, πλὴν μὴ ἐν τῇ πυκνί. ΔΗ. οὐκ ἂν καθεζοίμην ἐν ἄλλῳ χωρίῳ

ἀλλ ̓ ὡς τὸ πρόσθε χρὴ παρεῖν ̓ ἐς τὴν πύκνα. ΑΛΛ. οίμοι κακοδαίμων, ὡς ἀπόλωλ'. ὁ γὰρ γέρων οἴκοι μὲν ἀνδρῶν ἐστι δεξιώτατος,

ὅταν δ ̓ ἐπὶ ταυτησὶ καθῆται τῆς πέτρας,
κέχηνεν ὥσπερ ἐμποδίζων ἰσχάδας.

ΧΟΡ. νῦν δή σε πάντα δεῖ κάλων ἐξιέναι σεαυτοῦ,
καὶ λῆμα θούριον φορεῖν καὶ λόγους ἀφύκτους,
ὅτοισι τόνδ' ὑπερβαλεῖ. ποικίλος γὰρ ἁνὴρ
κἀκ τῶν ἀμηχάνων πόρους εὐμήχανος πορίζειν.
πρὸς ταῦθ ̓ ὅπως ἔξει πολὺς καὶ λαμπρὸς ἐς τὸν ἄνδρα.
ἀλλὰ φυλάττου, καὶ πρὶν ἐκεῖνον προκεῖσθαί σοι, πρότε-

ρος

σὺ

τοὺς δελφίνας μετεωρίζου καὶ τὴν ἄκατον παραβάλλου. 9. Mention and criticise the various readings proposed of v. 742.

10. Give the scheme of the several metres used in this passage. Point out in the iambic lines instances of a scansion which would not be found in the tragic trimeter.

11. Give a concise account of Grote's reasons for dissenting from Aristophanes' view of the character of Cleon. C. Translate, with a special regard to the particles, THUCYDIDES, Book VII. cc. 66, 67.

Ὅτι μὲν καλὰ τὰ προειργασμένα καὶ ὑπὲρ καλῶν τῶν μελλόντων ὁ ἀγὼν ἔσται, ὦ Συρακόσιοι καὶ ξύμμαχοι, οἵ τε πολλοὶ δοκεῖτε ἡμῖν εἰδέναι (οὐδὲ γὰρ ἂν οὕτως αὐτῶν προθύμως ἀντελάβεσθε), καὶ εἴ τις μὴ ἐπὶ ὅσον δεῖ ᾔσθηται, σημανοῦμεν. Αθηναίους γὰρ ἐς τὴν χώραν τήνδε ἐλθόντας πρῶτον μὲν ἐπὶ τῆς Σικελίας καταδουλώσει, ἔπειτ ̓ εἰ κατορθώσειαν, καὶ τῆς Πελοποννήσου καὶ τῆς ἄλλης Ελλάδος, καὶ ἀρχὴν τήν ἤδη μεγίστην τῶν τε πρὶν Ἑλλήνων καὶ τῶν νῦν κεκτημένους, πρῶτοι ἀνθρώπων ὑποστάντες τῷ ναυτικῷ, περ πάντα κατέσχον, τὰς μὲν νενικήκατε ἤδη ναυμαχίας, τὴν δ ̓ ἐκ τοῦ εἰκότος νῦν νικήσετε. ἄνδρες γὰρ ἐπειδὰν ᾧ ἀξιοῦσι προὔχειν κολουθῶσι, τό γ ̓ ὑπόλοιπον αὐτῶν τῆς δόξης ἀσθε νέστερον αὐτὸ ἑαυτοῦ ἐστιν ἢ εἰ μηδ' ᾠήθησαν το πρῶτον, καὶ τῷ παρ' ἐλπίδα τοῦ εὐχήματος σφαλλόμενοι καὶ παρὰ ἰσχὺν τῆς δυνάμεως ἐνδιδόασιν· ὃ νῦν ̓Αθηναίους εἰκὸς πεπονθέναι.

Ἡμῶν δὲ τό τε ὑπάρχον πρότερον, περ και ἀνεπιστήμονες ἔτι ὄντες ἀπετολμήσαμεν, βεβαιότερον νῦν, καὶ τῆς δοκήσεως προσγεγενημένης αὐτῷ, τὸ κρατίστους εἶναι, εἰ τοὺς κρατί στους ἐνικήσαμεν, διπλασία ἑκάστου ἡ ἐλπίς. τὰ δὲ πολλὰ πρὸς τὰς ἐπιχειρήσεις ή μεγίστη ἐλπὶς μεγίστην καὶ τὴν προθυμίαν παρέχεται. τά τε τῆς ἀντιμιμήσεως αὐτῶν τῆς παρασκευῆς ἡμῶν τῷ μὲν ἡμετέρῳ τρόπῳ ξυνήθη τέ ἐστι καὶ

οὐκ ἀνάρμοστοι πρὸς ἕκαστον αὐτῶν ἐσόμεθα· οἱ δ ̓, ἐπειδὰν πολλοὶ μὲν ὁπλῖται ἐπὶ τῶν καταστρωμάτων παρὰ τὸ καθεστη κὸς ὦσι, πολλοὶ δὲ καὶ ἀκοντισταί, χερσαῖοι, ὡς εἰπεῖν, ̓Ακαρνανές τε καὶ ἄλλοι ἐπὶ ναῦς ἀναβάντες, οἳ οὐδ ̓ ὅπως καθεξομένους χρὴ τὸ βέλος ἀφεῖναι εὑρήσουσι, πῶς οὐ σφαλοῦσί τε τὰς ναῦς καὶ ἐν σφίσιν αὐτοῖς πάντες, οὐκ ἐν τῷ αὐτῶν τρόπῳ κινούμενοι, ταράξονται ; ἐπεὶ καὶ τῶ πλήθει τῶν νεῶν οὐκ ὠφελήσονται, εἴ τις καὶ τόδε ὑμῶν, ὅτι οὐκ ἴσαις ναυμαχήσει, πεφόβηται· ἐν ὀλίγῳ γὰρ πολλαὶ ἀργότεραι μὲν ἐς τὸ δρᾶν τι ὧν βούλονται ἔσονται, ῥᾷσται δὲ ἐς τὸ βλάπτ τεσθαι ἀφ ̓ ὧν ἡμῖν παρεσκεύασται.

12. Give a short account of the career of Gylippus.

D. Translate DEMOSTHENES, ON THE CROWN, §§ 145-148.

Οὐκ ἦν τοῦ πρὸς ὑμᾶς πολέμου πέρας οὐδ ̓ ἀπαλλαγὴ Φιλίππῳ, εἰ μὴ Θηβαίους καὶ Θετταλοὺς ἐχθρούς ποιήσειε τῇ πόλει· ἀλλὰ καίπερ ἀθλίως καὶ κακῶς τῶν στρατηγῶν τῶν ὑμετέρων πολεμούντων αὐτῷ ὅμως ὑπ ̓ αὐτοῦ τοῦ πολέμου καὶ τῶν λῃστῶν μυρία ἔπασχε κακά. οὔτε γὰρ ἐξήγετο τῶν ἐκ τῆς χώρας γιγνομένων οὐδὲν οὔτ ̓ εἰσήγετο ὧν ἐδεῖτε αὐτῷ· ἦν δὲ οὔτ ̓ ἐν τῇ θαλάττῃ τότε κρείττων ὑμῶν οὔτ ̓ εἰς τὴν ̓Αττικὴν ἐλθεῖν δυνατὸς μήτε Θετταλῶν ἀκολουθούντων μήτε Θηβαίων διέντων· συνέβαινε δὲ αὐτῷ τῷ πολέμῳ κρατοῦντι τοὺς ὁποιουσδήποθ' ὑμεῖς ἐξεπέμπετε στρατηγούς (ἐῶ γὰρ τοῦτό γε) αὐτῇ τῇ φύσει τοῦ τόπου καί τῶν ὑπαρχόντων ἑκατέροις κακοπαθεῖν. εἰ μὲν οὖν τῆς ἰδίας ἕνεκ ̓ ἔχθρας ἢ τοὺς Θετταλοὺς ἢ τοὺς Θηβαίους συμπείθοι βαδίζειν ἐφ' ὑμᾶς, οὐδένα ἡγεῖτο προσέξειν αὐτῷ τὸν νοῦν· ἐὰν δὲ τὰς ἐκείνων κοινὰς προφάσεις λαβὼν ἡγεμὼν αἱρεθῇ, ῥᾷον ἤλπιζε τὰ μὲν παρακρούσεσθαι, τὰ δὲ πείσειν. τί οὖν; ἐπιχειρεῖ, θεάσασ ὡς εὖ, πόλεμον ποιῆσαι τοῖς ̓Αμφικτύοσι καὶ περὶ τὴν Πυλαίαν ταραχήν· εἰς γὰρ ταῦτ ̓ εὐθὺς αὐτοὺς ὑπελάμβανεν αὑτοῦ δεήσεσθαι. εἰ μὲν τοίνυν τοῦτο ἢ τῶν παρ' ἑαυτοῦ πεμπομένων ἱερομνημόνων ἢ τῶν ἐκείνου συμμάχων εἰσηγοῦτό τις, ὑπόψεσθαι τὸ πρᾶγμα ἐνόμιζε καὶ τοὺς Θηβαίους καὶ τοὺς Θετταλοὺς καὶ πάντας φυλάξεσθαι, ἂν δ' Αθηναῖος ᾖ καὶ παρ ̓ ὑμῶν τῶν ὑπεναντίων ὁ τοῦτο ποιῶν, εὐπόρως λήσειν· ὅπερ συνέβη.

13. Accurately state the rules for the construction of conditional sentences in Greek, and apply them to the instances furnished in extracts C and D.

14. Explain τοῖς ̓Αμφικτύοσι, τὴν Πυλαίαν ταραχήν, τῶν ἱερομνημόνων.

15. Write a very short account of the suit Teρì Στεφάνου.

E. Write a short biography of either Aristophanes or Thucydides.

J. G. GREENWOOD,

Professor.

II.

I. Translate, with brief marginal notes, explaining all historical and mythological allusions, and all difficulties of prosody or syntax:

A. HOR. EP. I. 7, 46-71.

Strenuus et fortis causisque Philippus agendis
Clarus, ab officiis octavam circiter horam
Dum redit atque Foro nimium distare Carinas
Iam grandis natu queritur, conspexit, ut aiunt,
Adrasum quendam vacua tonsoris in umbra
Cultello proprios purgantem leniter ungues.
"Demetri," (puer hic non laeve iussa Philippi
Accipiebat) "abi, quaere et refer, unde domo, quis,
Cuius fortunae, quo sit patre quove patrono."
It, redit et narrat, Vulteium nomine Menam,
Praeconem, tenui censu, sine crimine, notum
Et properare loco et cessare, et quaerere et uti
Gaudentem parvisque sodalibus et lare certo
Et ludis et post decisa negotia Campo.
"Scitari libet ex ipso quodcumque refers: dic,
Ad cenam veniat." Non sane credere Mena,

Mirari secum tacitus. Quid multa? "Benigne"

Respondet. "Neget ille mihi?" "Negat inprobus, et te Neclegit aut horret." Vulteium mane Philippus

Vilia vendentem tunicato scruta popello

Occupat et salvere iubet prior; ille Philippo
Excusare laborem et mercennaria vincla,

Quod non mane domum venisset, denique quod non
Providisset eum. "Sic ignovisse putato

Me tibi, si cenas hodie mecum.” "Vt libet."
Post nonam venies; nunc i, rem strenuus auge."

"Ergo