24 ON THE FABLES OF ESOP AND BABRIAS. No. III. [Continued from No. L. p. 371.] FAB. 362.—Λύκος, ̓Αρνίον, καὶ Λεών. Λέων δὲ τούτῳ ἐξαίφνης συναντήσας Versus politicos modo non omnes detexit Coraius p. 979. Fabula paulo aliter scripta olim exstabat inter Neveletianas N. 238. unde pauca delibavi. Fab. 363. Bodl. 94. apud Tyrwh. p. 20= 172. εἶναι δικαστὰς, οἷος εἶ σὺ μυρμήκων ; 5 10 Totam fabulam, in qua Choliambos jam latentes bis viderat Fab. 364. Vid. in Cl. Jl. No. L. p. 365. ὁ Ζεὺς τὸν ̔Ερμῆν τὰς ἁμαρτίας θνητῶν ἀποτιθέναι κέλευσε πλησίον θάκων, ἂν θᾶσσον ἀδικῶν, ὀψέ τις κακῶς πράσσῃ. 5 Hujus fabulæ vv. 3. et 5. eruit Tyrwhittus; ceteros, præter tres initiales, Schneider, quem tacite sequitur Blomfieldius. S. Ms. Bodl. πλησίον αὐτοῦ. Voces omittit Ms. Vatic. Ipse dedi πλησίον θάκων. Jovis θάκους commemorant scriptores probati. Cratinus in Archilochis apud Suid. v. Διὸς ψῆφος. *Ενθα Διὸς μεγάλου θάκοι, quocum synonyma sunt θρόνος et δίφρος : cf. Soph. Fragm. Incert. 3. Διὸς αἵ τε παρὰ θρόνον ἀγχόταται ἑζόμεναι. Callim. Η. in Jov. 67. & καὶ πέλας εἶσαι δίφρου. Unde intelligitur (Ed. C. 1267. Ζηνὶ σύνθακος θρόνων. 6. βράδιον et τάχιον Attice penultirnam producunt. Atqui dixerit Atheniensis βραδύτερον—et θάσσον. θ. Ms. Vat. τῶν οὖν. Syntaxis est nulla. Ονον τις ἔτρεφε κυνίδιόν τε Μελιταῖον 5 10 15 20 *τί γὰρ παρ ̓ οὔρεσιν οὐκ ἐπολευόμην, βαιῷ δ' ὁ μέλεος κυνιδίῳ παρισούμην ; Inter hos versus inesse Choliambos nonnullos per transennam vidit Coraius p. 371. quo adjutus Schneider p. 119. fabulam modo non omnem metris restituit. 1. Ms. πάνυ ὡραῖον. Αt Μελιταῖον extat in simili fab. ed. Hud. 219. et in Galeno ibi citato. 6. Versus quidem utpote politicus stare poterat. Sed reliqui sunt Choliambi integerrimi. Et hic Choliambus poterit esse, modo legas τέκνον ὡς, ὑπ ̓ αὐτοῦ ἐκεῖτ ̓, ἄγων ὕπνους, κόλποις. 7. Ms. ὁ δέ γ' ὄνος τὴν μὲν νύκτα ἀλήθων. Schneideri est όλην, meum vero ἐπήντλησε. Multa non ante vulgata dicere poteram de ἐπαντλεῖν sæpe depravato. Verum ἐπέχω. Adi tamen nea in Cl. J. No. χιν. p. 303. Quod ad νύκτα ὅλην cf. Aristoph. Eccl. 39. 56. Amphid. apud Athen. 11. p. 69. B. et Pherecrat. apud Phot. v. Ληκᾶσθαι. 14. Μs. σαίνων δ' ὁποῖα. 19. Μs. ὡς εἶδον ἐσάωσαν. Coraius voluit όποῖα κύων. 20. Μs. κρανείας δὲ κορύναις. Atqui meum δικραῖσι tuetur Aristoph. Pac. 636. 21. Latet menda. Nihil video. Fab. 368."Ονος παίζων. Ὄνος τις ἀναβὰς εἰς τὸ δῶμα καὶ παίζων ὁ δ ̓ ὄνος πρὸς αὐτὸν, ὃς τὸ νῶτον ἔλεγχε, Hanc Fabulam metris restituit Coraius p. 268. Fab. 369.—Ορνιθοθήρας, Πέρδιξ, καὶ ̓Αλεκτορίσκος. 5 10 15 ὁ δ ̓ ἐκ πεταύρου κλαγγὸν εἶπε φωνήσας • πόθεν μαθήσει, πόστον εἰς ἕω λείπει, τὸν ὡρόμαντιν ἀπολέσας με; πῶς γνώσει, πότ' ἐννυχεύει χρυσότοξος Ωρίων ; ἔργων δὲ τίς σε προϊνῶν ἀναμνήσει, ὅτε (δὴ) δροσώδης ταρσός ἐστιν ὀρνίθων ; κἀκεῖνος εἶπεν, “ οἶσθα χρησίμους ὥρας, ὅμως δὲ δεῖ μὲ ἑλεῖν σε· δεῖπνα ποιήσεις. Hanc quoque fabulam Coraius p. 269. restituit: qui λέγων inseruit in v. 8. et ròv in v. 11. 20 Tava V. 12. Ms. γεννήτην. Reposui Ταναγραϊον. Suid. in Ταναγραῖοι citat Babrianum ̓Αλεκτορίσκων ἦν μάχη Ταναγραίων. V. 14. Huc bene Schneider retulit gl. Suid. Πέταυρα. Ο δ' ἐκ πεταύρου κλαγγὸν εἶπε βοήσας πόθεν μαθήσει πόσσον—τὸν ὡρόνομον θύσας με : ubi Toup. εἶπ' ἐπιβοήσας. Sed Ms. Vat. φωνήσας. V. 15. Ionicum est πόσσον: neque satis bene Græcum πόσον in tali loco : debuit esse πόστον : teste Suid. Πόστος : ubi citatur πόστον ἔτος et πόστη ὥρα. V. 16. Ita Schneider. Μs. προμαθήν : Suid. πρόνομον. Fab. 370.—Όνος καὶ Κύων. Aliquantulum a Bergero p. 23. deceptus, hanc fabulam ipse olim volui pro metrica haberi. Hodie tamen video eam sermone soluto esse scriptam. Fab. 371.—Γηπόνος, Ὄνος, καὶ Βους. ἔχων Ονον τις τῷ Βοὶ ξυνέζευξεν ὁ δὲ Βοῖς πρὸς αὐτὸν, • Οὔνος, ὥσπερ εἴωθεν. 5 Versus politicos hic detexerat Coraius. Unde Blomfieldio, ni fallor, suspicio est orta de fabula pejoris monetæ. Atqui metrum est revera Choliambicum. V. 3. Bergero p. 18. ἡμέρας debetur. V. 4. Ms. ἔμελλεν αὐτούς. V. 5. Μs. τῷ γηπόνῳ. Fab. 372. Ο παρακαταθήκας ειληφως καὶ Όρκος. Sermone soluto scripta est fabula. Fab. 373.—Ποιμὴν καὶ Λύκος. Ποιμὴν Λύκον νεόγνον ἐξέθρεψ' εὑρών· Ita versus ipse tornavi e verbis metri speciem vix et ne vix quidem referentibus. Fab. 374.—Γεωργὸς, Παῖς, καὶ Κυλοιοί. · ἐν Πλειάδος δυσμαῖσι τοὺς σπόρους ὠρεῖν· δώσεις. 5 10 15. 20 Hanc fabulam Blomfieldius appellat modo non omnem integram. Atqui fuit olim, quod posset ejus ingenium exercere. Etenim neque Coraius, versuum repertor, neque Schneider poterant emendare v. 1. Πλειάδος δυσμαὶ ἦσαν ἐν σπόρου ὥρη. Unde tamen ipse nullo molimine erui, Εν πλειάδος δυσμαῖσι τοὺς σπόρους ὠρεῖν. Certum ὠρεῖν reddit illud ἐφύλαττεν. De verbo ὠρεῖν vid. Ruhnk. ad Hesiod. Theog. 901. Hic ὠρεῖν est vice imperativi. Fuit versus agricolæ monitum proverbiale. 2. Μs. ἐν κλήρῳ πυροὺς σπείρας. Schneider vero p. 128. edidit εἰς νεὸν πυρούς σπείρας e Suid. v. Νεός. Atqui πυρὸς primam producit ; neque pes quintus potest esse spondæus. Dedi igitur post alios πυρὸν εἰς νεὸν σπείρας. |