ἀντὶ τῶν τῆς πατρίδος θεραπεύειν, οὐδὲ τὸν μὲν πράγματ' ἄξια τῆς πόλεως ὑποστάντα λέγειν καὶ γράφειν καὶ μένειν ἐπὶ τούτων προελόμενον βασκαίνειν, ἂν δέ τις ἰδίᾳ τι λυπήσῃ, τοῦτο μεμνῆσθαι καὶ τηρεῖν, οὐδέ γ ̓ ἡσυχίαν ἄγειν ἄδικον καὶ ὕπουλον, δ σὺ ποιεῖς πολλάκις. ἔστι γὰρ, ἔστιν ἡσυχία δικαία καὶ συμφέρουσα τῇ πόλει, ἣν οἱ πολλοὶ τῶν πολιτῶν ὑμεῖς ἁπλῶς ἄγετε. ἀλλ' οὐ ταύτην οὗτος ἄγει τὴν ἡσυχίαν, πολλοῦ γε καὶ δεῖ, ἀλλ' ἀποστὰς ὅταν αὐτῷ δόξῃ τῆς πολιτείας (πολλάκις δὲ δοκεῖ) φυλάττει πηνίκ ̓ ἔσεσθε μεστοὶ τοῦ συνεχῶς λέγοντος ἢ παρὰ τῆς τύχης τι συμβέβηκεν ἐναντίωμα ἢ ἄλλο τι δύσκολον γέγονε (πολλὰ δὲ τἀνθρώπινα)· εἶτ ̓ ἐπὶ τούτῳ τῷ καιρῷ ῥήτωρ ἐξαίφνης ἐκ τῆς ἡσυχίας ὥσπερ πνεῦμ ̓ ἐφάνη, καὶ πεφωνασκηκὼς καὶ συνειλοχὼς ῥήματα καὶ λόγους συνείρει τούτους σαφῶς καὶ ἀπνευστί, ὄνησιν μὲν οὐδεμίαν φέροντας οὐδ ̓ ἀγαθοῦ κτῆσιν οὐδενός, συμφορὰν δὲ τῷ τυχόντι τῶν πολιτῶν καὶ κοινὴν αἰσχύνην.

-DEMOSTH., De Cor. §§ 306-308.

LATIN.-(UNSEEN TRANSLATION.)

Translate

The Board of Examiners.

(a) Hic velut in niveo, tenera est cum primitus ovo Effigies animantis et internodia membris Imperfecta nova fluitant concreta calore:

Sic liquido Scyllae circumfusum aequore corpus
Semiferi incertis etiam nunc partibus artus
Undique mutabant atque undique mutabantur.

Oris honos primum et multis optata labella
Et patulae frontis species concrescere in unum
Coepere et gracili mentum producere rostro;
Tum qua se medium capitis discrimen agebat,
Ecce repente velut patrios imitatus honores
Puniceam concussit apex in vertice cristam;
At mollis varios intexens pluma colores
Marmoreum volucri vestivit tegmine corpus,
Lentaque perpetuas fuderunt bracchia pennas.
Inde alias partes minioque infecta rubenti
Crura nova macies obduxit squalida pelle
Et pedibus teneris nngues adfixit acutos.

Hoc nimi

(b) Sequitur auri illa invidia Iudaici. rum est illud, quod non longe a gradibus Aureliis haec causa dicitur. Ob hoc crimen hic locus abs te, Laeli, atque illa turba quaesita est; scis, quanta sit manus, quanta concordia, quantum valeat in contionibus. Sic summissa voce agam, tantum ut iudices audiant; neque enim desunt, qui istos in me atque in optimum quemque incitent; quos ego, quo id facilius faciant, non adiuvabo. Cum aurum Iudaeorum nomine quotannis ex Italia et ex omnibus nostris provinciis Hierosolymam exportari soleret, Flaccus sanxit edicto, ne ex Asia exportari liceret. Quis est, iudices, qui hoc non vere laudare possit? Exportari aurum non oportere cum saepe antea senatus, tum me consule gravissime iudicavit. Huic autem barbarae superstitioni resistere severitatis, multitudinem Iudaeorum flagrantem non numquam in contionibus prae re publica contemnere gravitatis summae fuit. Ubi igitur crimen est, quoniam quidem furtum nusquam reprehendis, edictum probas, iudicatum fateris, quaesitum et prolatum palam non negas, actum esse per viros primarios

res psa declarat? Apameae manifesto comprehensum ante pedes praetoris in foro expensum est auri pondo centum paulo minus per Sex. Caesium, equitem Romanum, castissimum hominem atque integerrimum, Laodiceae viginti pondo paulo amplius per hunc [ipsum] L. Peducaeum, iudicem nostrum, Adramyti *** per Cn. Domitium legatum, Pergami non multum. Auri ratio constat, aurum in aerario est; furtum non reprehenditur, invidia quaeritur; a iudicibus oratio avertitur, vox in coronam turbamque effunditur.

(c) Vatibus hic mos est, centum sibi poscere voces, Centum ora et linguas optare in carmina centum,

Fabula seu moesto ponatur hianda tragoedo,
Vulnera seu Parthi ducentis ab inguine ferrum.
Quorsum haec? aut quantas robusti carminis
offas

Ingeris, ut par sit centeno gutture niti ?

Grande locuturi nebulas Helicone legunto,
Si quibus aut Procnes, aut si quibus olla
Thyestae

Fervebit, saepe insulso coenanda Glyconi;

Tu neque anhelanti, coquitur dum massa
camino,

Folle premis ventos, nec clauso murmure raucus
Nescio quid tecum grave cornicaris inepte,
Nec stloppo tumidas intendis rumpere buccas.
Verba togae sequeris iunctura callidus acri,
Ore teres modico, pallentes radere mores
Doctus et ingenuo culpam defigere ludo.
Hinc trahe quae dicas, mensasque relinque
Mycenis

Cum capite et pedibus, plebeiaque prandia
noris.

Non equidem hoc studeo, bullatis ut mihi nugis
Pagina turgescat, dare pondus idonea fumo.
Secreti loquimur: tibi nunc, hortante Camena,
Excutienda damus praecordia, quantaque

nostrae

Pars tua sit, Cornute, animae, tibi, dulcis
amice,

Ostendisse iuvat: pulsa, dinoscere cautus,
Quid solidum crepet et pictae tectoria linguae.

(d) "Quoniam, inquis, vitri fecisti mentionem, ex hoc ipso contra te argumentum sumam. Virgula solet fieri vitrea, striata vel pluribus angulis in modum clavae torosa: haec si in transversum solem accipit, colorem talem, qualis in arcu videri solet, reddit, ut scias non imaginem hic solis esse, sed coloris imitationem ex percussu." Primum in hoc argumento multa pro me sunt: quod adparet a sole fieri; quod adparet laeve quiddam esse debere, simile speculo, quod solem repercutiat; deinde quod adparet non fieri ullum colorem, sed speciem falsi coloris, qualem, ut dixi, columbarum cervix et sumit et ponit, ubicumque deflectitur. Hoc autem et in speculo est, cui nullus inditur color, sed simulatio quaedam coloris alieni. Unum hoc tantum solvendum mihi est, quod non visitur in ista virgula solis imago, cuius bene exprimendae capax non est. Ista conatur quidem reddere imaginem, quia laevis est materia et ad hoc habilis, sed non potest, quia enormiter facta est. Si apte fabricata foret, totidem redderet soles, quot habuisset inseptiones. Quae quia discernuntur inter se, nec satis in vicem speculi nitent, inchoant tantum imagines nec exprimunt et ob ipsam viciniam turbant et in speciem coloris unius adducunt.

GREEK COMPOSITION.

The Board of Examiners.

1. Translate into Greek Iambics

He sleeps-sleeps calm. O ye all-seeing Gods!
Thus peacefully do ye let sinners sleep,
While troubled innocents toss, and lie awake?
What sweeter sleep than this could I desire
For thee, my child, if thou wert yet alive?
How often have I dream'd of thee like this,
With thy soil'd hunting-coat, and sandals torn,
Asleep in the Arcadian glens at noon,

Thy head droop'd softly, and the golden curls
Clustering o'er thy white forehead, like a girl's;
The short proud lip showing thy race, thy cheeks
Brown'd with thine open-air, free, hunter's life.
Ah me!

And where dost thou sleep now, my innocent
boy?-

In some dark fir-tree's shadow, amid rocks
Untrodden, on Cyllene's desolate side;
Where travellers never pass, where only come
Wild beasts and vultures sailing overhead.
There, there thou liest now, my hapless child!

2. Translate into Greek Prose

Man may be excused for feeling some pride at having risen, though not through his own exertions, to the very summit of the organic scale; and the fact of his having thus risen, instead of having been aboriginally placed there, may give him hopes for a still higher destiny in