Page images
PDF
EPUB

EXAMINATION FOR THE PROFESSOR KERNOT

RESEARCH SCHOLARSHIP.

NATURAL PHILOSOPHY.

FIRST PAPER.

The Board of Examiners.

1. Show that the E.M.F. e of a reversible cell is given by the equation

[ocr errors]
[ocr errors]

where is the absolute temperature and the sum of the heat reactions corresponding to the passage of q coulombs.

2. Prove that the inductance of a single circle of wire

[blocks in formation]

3. What do you know about magnetic viscosity, and how would you arrange experiments to investigate it?

4. Describe fully and give the theory of Lorenz's method of determining the ohm.

5. An electrified sphere rotates round a central axis. Determine the magnetic potential due to it at any external point.

6. Prove that in a plane electromagnetic wave the vibration is transverse to the direction of propagation and that the electric and magnetic forces are in the wave front and at right angles to each other.

NATURAL PHILOSOPHY.

SECOND PAper.

The Board of Examiners.

Write essays on any two of the following subjects:(1) The flow of energy in the electromagnetic field.

(2) The experimental determination of the velocity of electromagnetic waves in air and in wires. (3) Thermo-electricity.

(4) The dissipation of energy in magnetic cycles.

(5) The effect of strain on the magnetic properties of iron.

ANNUAL EXAMINATION, DECEMBER, 1897.

GREEK.-PART I. (TRANSLATION OF
PREPARED BOOKS.)

The Board of Examiners.

1. Translate, with brief notes in the margin where they appear necessary—

(α) Καὶ ἐγὼ ἀγασθεὶς αὐτοῦ εἰπόντος ταῦτα, βουλόμενος ἔτι λέγειν αὐτὸν ἐκίνουν καὶ εἶπον Ω Κέφαλε, οἶμαί σου τοὺς πολλούς, ὅταν ταῦτα λέγῃς, οὐκ ἀποδέχεσθαι, ἀλλ ̓ ἡγεῖσθαι σὲ ῥᾳδίως τὸ γῆρας φέρειν οὐ διὰ τὸν τρόπον, ἀλλὰ διὰ τὸ πολλὴν οὐσίαν κεκτῆσθαι· τοῖς γὰρ πλουσίοις πολλὰ παραμύθιά φασιν εἶναι. ̓Αληθῆ, ἔφη, λέγεις· οὐ γὰρ ἀποδέ χονται. καὶ λέγουσι μὲν τί, οὐ μέντοι γε ὅσον οἴονται, ἀλλὰ τὸ τοῦ Θεμιστοκλέους εὖ ἔχει, ὃς τῷ Σεριφίῳ λοιδορουμένῳ καὶ λέγοντι, ὅτι οὐ δι' αὑτὸν ἀλλὰ διὰ τὴν πόλιν εὐδοκιμοῖ, ἀπεκρίνατο, ὅτι οὔτ ̓ ἂν αὐτὸς Σερίφιος ὢν ὀνομαστὸς ἐγένετο οὔτ ̓ ἐκεῖνος ̓Αθηναῖος. καὶ τοῖς δὴ μὴ πλουσίοις, χαλεπῶς δὲ τὸ γῆρας φέρουσιν, εὖ ἔχει ὁ αὐτὸς λόγος, ὅτι οὔτ ̓ ἂν ὁ ἐπιεικὴς πάνυ τι ῥᾳδίως γῆρας μετὰ πενίας ἐνέγκοι, οὔθ ̓ ὁ μὴ ἐπιεικὴς πλουτήσας εὔκολός ποτ ̓ ἂν ἑαυτῷ γένοιτο.

(6) ἀλλ ̓ εἴ σοι εἶπεν· ὦ Θρασύμαχε, πῶς λέγεις; μὴ ἀποκρίνωμαι ὧν προεῖπες μηδέν; πότερον, ὦ θαυμάσιε, μηδ' εἰ τούτων τι τυγχάνει ὄν, ἀλλ ̓ ἕτερον

εἴπω τι τοῦ ἀληθοῦς ; ἢ πῶς λέγεις; τί ἂν αὐτῷ εἶπες πρὸς ταῦτα; Εἶεν, ἔφη· ὡς δὴ ὅμοιον τοῦτο ἐκείνῳ. Οὐδέν γε κωλύει, ἦν δ ̓ ἐγώ· εἰ δ ̓ οὖν καὶ μὴ ἔστιν ὅμοιον, φαίνεται δὲ τῷ ἐρωτηθέντι τοιοῦτον, ἧττόν τι αὐτὸν οἴει ἀποκρινεῖσθαι τὸ φαινόμενον ἑαυτῷ, ἐάν τε ἡμεῖς ἀπαγορεύωμεν ἐάν τε μή ; "Αλλο τι οὖν, ἔφη, καὶ σὺ οὕτω ποιήσεις; ὧν ἐγὼ ἀπεῖπον, τούτων τι ἀποκρινεῖ; Οὐκ ἂν θαυμάσαιμι, ἦν δ ̓ ἐγώ, εἴ μοι σκεψαμένῳ οὕτω δόξειεν.

(c) ἐροῦσι δὲ τάδε, ὅτι οὕτω διακείμενος ὁ δίκαιος μαστιγώσεται, στρεβλώσεται, δεδήσεται, ἐκκαυθήσεται τὠφθαλμώ, τελευτῶν πάντα κακὰ παθὼν ἀνασχινδυλευθήσεται, καὶ γνώσεται, ὅτι οὐκ εἶναι δίκαιον ἀλλὰ δοκεῖν δεῖ ἐθέλειν· τὸ δὲ τοῦ Αἰσχύλου πολὺ ἦν ἄρα ὀρθότερον λέγειν κατὰ τοῦ ἀδίκου. τῷ ὄντι γὰρ φήσουσι τὸν ἄδικον, ἅτε ἐπιτηδεύοντα πρᾶγμα ἀληθείας ἐχόμενον καὶ οὐ πρὸς δόξαν ζῶντα, οὐ δοκεῖν ἄδικον ἀλλ ̓ εἶναι ἐθέλειν,

βαθεῖαν ἄλοκα διὰ φρενὸς καρπούμενον,
ἐξ ἧς τὰ κεδνὰ βλαστάνει βουλεύματα,

πρῶτον μὲν ἄρχειν ἐν τῇ πόλει δοκοῦντι δικαίῳ εἶναι,
ἔπειτα γαμεῖν ὁπόθεν ἂν βούληται, ἐκδιδόναι εἰς οὓς
ἂν βούληται, ξυμβάλλειν, κοινωνεῖν οἷς ἂν ἐθέλῃ,
καὶ παρὰ ταῦτα πάντα ὠφελεῖσθαι κερδαίνοντα τῷ
μὴ δυσχεραίνειν τὸ ἀδικεῖν·

(α) Μηδεὶς ἄρα, ἦν δ ̓ ἐγώ, ὦ ἄριστε, λεγέτω ἡμῖν τῶν ποιητῶν, ὡς

θεοὶ ξείνοισιν ἐοικότες ἀλλοδαποῖσι

παντοῖοι τελέθοντες ἐπιστρωφῶσι πόληας·

μηδὲ Πρωτέως καὶ Θέτιδος καταψευδέσθω μηδείς, μηδ' ἐν τραγῳδίαις μηδ' ἐν τοῖς ἄλλοις ποιήμασιν εἰσαγέτω "Ηραν ἠλλοιωμένην ὡς ἱέρειαν ἀγείρουσαν

Ινάχου ̓Αργείου ποταμοῦ παισὶν βιοδώροις·

καὶ ἄλλα τοιαῦτα πολλὰ μὴ ἡμῖν ψευδέσθωσαν.

2. State the parts in use of—πωλεῖν, ὠνοῦμαι, σκοπεῖν, ἔρχομαι.

3. What senses are to be attached to the words ἔργον, ἀρετή in this dialogue ?

4. Translate

(α) ΗΡ. οὐ μὴν γυνή γ ̓ ὄλωλεν ̓́Αλκηστις σέθεν ;
ΑΔ. διπλοῦς ἐπ' αὐτῇ μῦθος ἔστι μοι λέγειν.
ΗΡ. πότερα θανούσης εἶπας ἢ ζώσης ἔτι;
ΑΔ. ἔστιν τε κοὐκέτ ̓ ἔστιν, ἀλγύνει δέ με.
ΗΡ. οὐδέν τι μᾶλλον οἶδ'· ἄσημα γὰρ λέγεις.
ΑΔ. οὐκ οἶσθα μοίρας ἧς τυχεῖν αὐτὴν χρεών ;
ΗΡ. οἶδ ̓ ἀντὶ σοῦ γε κατθανεῖν ὑφειμένην.
ΑΔ. πῶς οὖν ἔτ ̓ ἔστιν, εἴπερ ᾔνεσεν τάδε;
ΗΡ. ᾖ, μὴ πρόκλαι ̓ ἄκοιτιν, ἐς τόδ' ἀναβαλοῦ.
ΑΔ. τέθνηχ ̓ ὁ μέλλων, κοὐκέτ ̓ ἔσθ ̓ ὁ κατθανών.
ΗΡ. χωρὶς τό τ' εἶναι καὶ τὸ μὴ νομίζεται.
ΑΔ. σὺ τῇδε κρίνεις, Ηράκλεις, κείνῃ δ' ἐγώ.
ΗΡ. τί δήτα κλαίεις ; τίς φίλων ὁ κατθανών ;
ΑΔ. γυνή γυναικὸς ἀρτίως μεμνήμεθα.
ΗΡ. ὀθνεῖος, ἢ σοὶ συγγενὴς γεγῶσά τις;
ΑΔ. ὀθνεῖος, ἄλλως δ ̓ ἦν ἀναγκαία δόμοις.
ὦ Πελίου θύγατερ,

(b)

χαίρουσά μοι εἶν ̓Αΐδα δόμοισι

τὸν ἀνάλιον οἶκον οἰκετεύοις.

ἴστω δ ̓ Αΐδας ὁ μελαγχαίτας θεὸς, ὅς τ ̓ ἐπὶ κώπα
πηδαλίῳ τε γέρων
νεκροπομπὸς ἕζει,

πολὺ δὴ πολὺ δὴ γυναῖκ ̓ ἀρίσταν

λίμναν ̓Αχεροντίαν πορεύσας ἐλάτα δικώπῳ. πολλά σε μουσοπόλοι

μέλψουσι καθ ̓ ἑπτάτονόν τ ̓ ὀρείαν

χέλυν ἔν τ' ἀλύροις κλείοντες ὕμνοις,

« PreviousContinue »