Page images
PDF
EPUB

1.

A

MARONIS

BV COLICA.

TITYR V S,

ECLOGA I.

ARG. Virgilius in perfona Tityri fortunam fuam, beneficia, Cafaris explicat; exaduerfo Melibæum introducit,extorrem, exfulem.

T

MELIBOEVS, TITYRVS.

Ityre,tu patulæ recubans fub tegmine fagi
Silueftrem tenui Mufam meditaris auena:
Nos patriæ fineis, & dulcia linquimus arua:
Nos patriam fugimus; tu Tityre lentus in
vmbra

Formofam refonare doces Amaryllida filuas.
TI.O. Meliboe,deus nobis hæc otiá fecit.
Namque erit ille mihi femper deus: illius aram
Sæpè tener noftris ab ouilibus imbuet agnus.
Ille meas errare boues,vt cernis, & ipfum
Ludere quæ vellem, calamo permifit agrefti.
M.Non equidem inuideo: miror magis:vndiq, totis
Vfqueaded turbatur agris. en ipfe capellas
VE Protenus ager ago:hanc etiam vix Tityre duco.
Heic inter denfas corulos modò namque gemellos,
Spem gregis,ah, filice in nuda connixa reliquit.
Szpe malum hoc nobis, fi mens non laua fuiffet,
De czlo tadas memini prædicere quercuse
Sæpè finiftra caua prædixit ab ilice cornix.
Sed tamen ifte deus qui fit, da Tityre nobis.
T. Vrbem, quam dicunt Romam, Meliboe,putaui
Stultus ego huic noftræ fimilem, quò fæpe folemus
Paftores ouium teneros depellere fetus.

Sic canibus catulos fimileis, fic matribus hædos Noramific paruis componere magna folebam. Verùm hæc tantum alias inte caput extulit vrheis, A 3

Quan

Quantum lenta folent inter viburna enprefsi
M. Et que tanta fuit Romam tibi cauffa videndi?
T. Libertas:quæ fera,tamen refpexit inertem:
Candidior poftquam tondenti barba cadebat:
Refpexit tamen, & longa pòft tempore vênit,
Poftquam nos Amaryllis habet, Galatea reliquit.
Namque, fatebor enim, dum me Galatea tenebat,
Nec fpes libertatis erat, nec cura peculî.
Quamuis multa meis exiret victima feptis,
Pinguis & ingratz premeretur cafeus vrbi,
Non vnquam grauis are domů mihi dextra redíbs.
M. Mirabar,quid mæfta deos Amarylli vocares:
Cui pendêre fua patereris in arbore poma,
Tuyrus hinc aberat : ipfæ te Tityre pinus,
Ipfi te fontes,ipfa hæc arbufta vocabant.
T.Quid facerem neque feruitio me exire licebat,
Nec tam præfenteis alibi cognofcere diuos.
Heic illuns vidi iuuenem, Meliboe, quotannis
Bis fenos cui noftra dies altaria fumant.

Heic mihi refponfum primus dedit ille petenti:
Pafcite, vt antè, boues pueri, fubmittite tauros.
M. Fortunate fenex, ergo tua rura manebunt,
Et tibi magna fatis:quamuis lapis omnia nudus,
Limofoque palus obducar pafcua iunco:
Non infucta graueis tentabunt pabula fetas:
Nec mala vicini pecoris contagia Izdent.
Fortunate fenex, heic inter flumina nota,
Et fonteis facros, frigus captabis opacum.
Hinc tibi, que femper vicino ab limite fepes,
Hybleis apibus forem depafta faliti,
Sape leui fomnum fuadebit igire fufurro.
Hinc alta fub rupe canet frondator ad auras:
Nec tan intereà raucæ, túa cura, palubes,
Nec genere aeria cefabit turtur ab vimo.
T. Antè leues ergo pafcentur in athere cerui,
Et freta deflituent nudos in litore pilceis:
Antè,pererratis amborum finibus, exful
Aut Ararim Parthus bibet, aut Germania Tigrim,
Quàm noftro illius labatur pectore vultus.
M. At nos biac alij ficienteis ibimus Afros
Pars Scythiam, & rapidú Creta veniemus Oaxe,
Et penitùs toto diuifos orbe Britannos.
In vinquam patrios longo poft tempore fineis,
Pauperis & tugurt congeituni cefpite culmes,

[ocr errors]
[ocr errors]

For aliquet, mea regna videns, mirabor ariftas?
Impius hæc tam culta noualia miles habebit?
Barbarus has fegetes? en, quò difcordia ciueis
Perduxit miferos! en, queis confeuimus agros!
Infere nunc Melibae pyros, pone ordine viteis.
Ite mex, felix quondam pecus, ite capella:
Non ego vos pofthac viridi proiectus in antro,
Dum ofa pendêre procul de rupe videbo.
Carmina nulla canam: non, me pafcente, capella,
Fiorentem cythifum, & falices carpetis amaras..
T.Heic tame hanc mecum poteras requiefcere nocte
Frende fuper viridi : funt nobis mitia poma,
Caftaner molles, & prefsi copia ladis:"
Etiam fumma procul villarum culmina fumant,
Maiorefque cadunt altis de montibus vmbræ,

ALEXIS,

ECLOGA iz.

ARG. Sub perfona Corydonis queritur quòd apud Alexin parum fit gratiofus. Imitatur Theocritums eidyllio tertio, cui Comaftes nomen eft.

F

Ormofum paftor Corydon ardebar Alexin,
Delitias domini: nec, quid fperaret,habebat.
Tactùm inter denfas,vmbrofa cacumina, fagos
Afsiduè veniebat: ibi hæc incondita folus
Montibus & filuis ftudio iactabat inani.
O crudelis Alexi, nihil mea carmina curas:
Nii noftri miferere: mori me denique cogis...
Nuoc etiam pecudes vmbras & frigora captant
Nunc virideis etiam occultant fpineta lacertos:
Theftylis & rapido fefsis mefloribus æftu
Allia ferpyllumque herbas contundit olentes:
A mecum raucis,tua dum veftigia luro,
Sole fub ardenti refonant arbufta cicadis.
Nonne fuit fatius, trifteis Amaryllidis iras,
Aque fuperba pati faftidia è sónne Menalean?
Quamuis ille piger, quamuis tu candidus eftes.
O formofe puer, nimiùm ne crede colori:
Aloa liguftra cadunt, vaccinia nigra leguntur.
Delpectus tibi fum, nec qui fim, quæris, Alexiz
Ovim diues pecoris, niuei quam lactis abundans.
Mite mex Siculis errant montibus agnæ

Lac mihi non æftate nouum,non frigore defit,
Canto, quæ folitus,fi quando armenta vocabat,
Amphion Dirceus in A&zo Aracyntho

Nec fum adeò informis:nuper me in litofe vidi,
Cùm placidi ventis ftaret mare: non ego Daphnin
Iudice te metuam, fi numquam fallit imago.
O tantùm libeat mecum tibi fordida rura,
Atque humileis habitare cafas,& figere ceruos,
Hædorumque gregem viridi compellere hibifce!
Mecum vnà in filuis imitabere Pana canendo.
Pan primus calamos cera coniungere plureis
Inftituit: Pan curat oueis, ouiumque magiftros,
Nec te pæniteat calame triuiffe labellum:
Hæc eadem vt fciret, quid non faciebat Amyntas?
Eft mihi difparibus feptem compacta cicutis
Fiftula, Damotas dono mihi quam dedit olim,
Et dixit moriens, Te nunc habet ifta fecundum.
Dixit Damœtas: inuidit ftultus Amyntas.
Præterea duo nec tuta mihi valle reperti
Capreoli,fparfis etiam nunc pellibus albo,
Bina die ficcant ouis vbera: quos tibi feruo.
lam pridem à me illos abducere Theftylis orats
Et faciet; quoniam fordent tibi munera noftra.
Huc ades formofe puer: tibi lilia plenis
Ecce ferunt nymphæ calathis: tibi candida Naïs
Pallenteis violas, & fumma papauera carpens,
Narciffum, & florem iungit bene olentis anethi.
Tum cafia, atque aliis intexens fuauibus herbis,
Mollia luteola pingit vaccinia caltha.

Ipfe ego cana legam tenera lanugine mala,
Caftaneáfque nuces, mea quas Amaryllis amabat.
Addam cerea pruna:& honos erit huic quoq.pomo.
Et vos ô lauri carpam, & te proxima myrte:
Sic pofitæ quoniam fuaueis mifcetis odores.
Rufticus es Corydon;nec munera curat Alexis:
Nec fi muneribus certes,concedat Iolas.
Eheu,quid volui mifero mihi? floribus auftrum
Perditus, & liquidis immifi fontibus apros..
Quem fugis ah demens? habitarunt di quoq.
Dardaniusque Paris. Pallas,quas condidit,arces,
1pfa colat:nobis placeant ante omnia filux.
Torua lezna lupum fequitur, lupus ipfe capellam,
Florentem cythifum fequitur lafciua capella:
Te Corydon & Alexi.Tahit fua quemque voluptas.
Adspice,

filuas,

0

Adfpice,aratra iugo referunt fufpenfa inuenci:
Et fol crefcenteis decedens duplicat vmbras:
Me tamen vrit amor.Quis enim modus adfit amorit
Ah Corydon, Corydon, quæ te dementia cepic!
Semiputata tibi frondofa vitis in vimo eft.
Quin tu aliquid faltem potiùs,quorum indiget vfus,
Viminibus,mollique paras detexere iuaco?
Inuenies alium,fi te hic faftidit Alexis.

PALEMON,

ECLOGA III.

ARG. Lites fub iudice Palemone:premium vido» fi. Sumtum eft à Theocriti Nomes.

MENALCAS, DAMOETAS, PALAEMON.

mihi Damota, cuium pecus?an Melibœi?

DD. Non, verùm Aegonis: nuper mihi tradidic

Aegon.

M. Infelix o femper ouis pecus: ipfe Nezram
Dum fouet,ac,ne me fibi præferat illa,veretur,
Hic alienus oueis cuftos bis malget in hora;
Et fuccus pecori, & lac fubducitur agnis.
D.Parcius ifta viris tamen obiicienda memento.
Nouimus & qui te, tranfuerfa tuentibus hircis,
Et quo, fed faciles nymphæ rifere, facello.
M. Tum credo,cùm me arbuftum videre Myconis,"
Atque mala vitcis incidere falce nouellas."
D. Aut heic ad veteres fagos,cùm Daphnidis arcum
Fregifti,& calamos:quæ tu, peruerfe Menalca,
Et cùm vidifti puero donata, dolebas:

Et, fi non aliquà nocuiffes, mortuus effes.
M. Quid domini facient, audent cùm talia fures?
Non ego se vidi Damonis,pefsime, caprum
Excipere infidiis, multum latrante Lycifca?
Et cùm clamarem, Quò nunc fe proripit ille?
Tityre coge pecus: tu poft carecta latebas.
D. An mihi cantando vi&us non redderet ille,
Quem mea carminibus meruiffet fiftula caprum?
Si nefcis, meus ille caper fuit, & mihi Damon
Ipfe fatebatur: fed reddere poffe negabat.
M. Cantando tu illum ? aut vnquam tibi fiftula cera
Lun&ta fuit? non tu in triuiis indocte, folebas

[ocr errors]

Str.den

« PreviousContinue »