ARG. Virgilius in perfona Tigri fortunam fuam, Beneficia, Cafaris explicat: exaduerfo Melibaum inroducit,extorrem, exfulem.
MELIBOEVS,
TITYRVS.
Ityre,tu patula recubans fub tegmine fagi
Silueftrem tenui Mufam meditaris auena:
Nos patriæ fineis, & dulcia linquimus arua:
Nos patriam fugimus; tu Tityre lentus in
vmbra
mofam refonare doces Amaryllida filuas. O Meliboe, déus nobis hæc otiá fecit. mque erit ille mihi femper deus: illius aram è tener noftris ab ouilibus imbuet agnus. meas errare boues,vt cernis, & ipfum ere quæ vellem, calamo permifit agrefti. Ton equidem inuideo: miror magis:vndiq. totis eaded turbatur agris, en ipfe capellas enus ager ago: hanc etiam vix Tityre duco. inter denfas corulos modò namque gemellos, gregis, ah, filice in nuda connixa reliquit. malum hoc nobis, fi mens non laua fuiffet, -lo taЯas memini prædicere quercuss finiftra caua prædixit ab ilice cornix. men ifte deus qui fit, da Tityre nobis. Sem, quam dicunt Romam, Meliboe, putaui ego huic noftræ fimilem, quò fæpe folemus es ouium teneros depellere fetus. ibus catulos fimileis, fie matribus hædos ;fic paruis componere magna folebam. hæc tantum alias inte caput extulit vrheis,
A3
Quan
Quantum lenta folent inter viburna enprefsi
M. Et que tanta fuit Romam tibi cauffa videndi?
T. Libertas:quz fera,tamen refpexit inertem:
Candidior poftquam tondenti barba cadebat:
'Refpexit tamen,& longa pòft tempore vênit,
Poftquam nos Amaryllis habet, Galatea reliquit.
"Namque, fatebor enim, dum me Galarea tenebat,
Nec fpes libertatis erat,nec cura peculi.
Quamuis multa meis exiret victima feptis,
Pinguis & ingratz premeretur cafeus vrbi,
Non vnquam grauis are domů mihi dextra redibar.
M. Mirabar,quid mafta deos Amarylli vocares:
Cui pendêre fua patereris in arbore poma,
Tuyrus hinc aberat : ipfe te Tityre pinus,
Ipfi te fontes,ipfa hæc arbufta vocabant.
T.Quid facerem neque feruitio me exire licebat,
Nec tam præfenteis alibi cognofcere diuos.
Heic illum vidi juuenem, Melibœe, quotannis
Bis fenos cui noftra dies altaria fumant.
Heic mili refponfum primus dedit ille petenti:
Pafcite, vt antè, boues pueri, fubmittite tauros.
M. Fortunate fenex, ergo tua rura manebunt,
Et tibi magna fatis:quamuis lapis omnia nudus,
Limofoque palus obducar pafcua iunco:
Non infueta graueis tentabunt pabula fetas:
Nec mala vicini pecoris contagia Izdent.
Fortunate fenex, heic inter flumina nota,
Et fonteis facros, frigus captabis opacum.
Hinc tibi, que femper vicino ab limite fepes,
Hybleis apibus forem depafta falici,
Sape leui fomnum fuadebit iaire fufurro.
Hinc alta fub rupe canet frondator ad auras:
Nec tan interea rauce, tua cura, paluinbes,
Nec gemere aeria cefabit turtur ab vimo.
T. Antè leues ergo pafcentur in athere cerui,
Et freta deflituent nudos in litore pilceis:
Antè, pererratis amborum finibus, exful
Aut Ararim Parthus bibet, aut Germania Tigrim,
Quàm noftro ilhus labatur pectore vultus.
M. At nos hinc alij fitienteis ibimus Afros
Pars Scythiam, & rapidú Cretz veniemus Oaxem,
Et penitus toto diuifos orbe Britannos.
En vinquam patrios longo poft tempore fineis,
Pauperis & tugurt congeftum cefpite culmen,
Jos
For aliquet, mea regna videns, mirabor ariftas? Impius hæc tam culta noualia miles habebit? Barbarus has fegetes? en, quò difcordia ciueis Perduxit miferos! en, queis confeuimus agros! Infere nunc Melibae pyros,pone ordine viteis. Ite meæ, felix quondam pecus, ite capella: Non ego vos pofthac viridi proiectus in antro, Dunofa pendêre procul de rupe videbo Carmina nulla canam: non, me pafcente, capella, Fiorentem cythifum, & falices carpetis amaras. T.Heic tame hanc mecum poteras requiefcere note Frende fuper viridi : funt nobis mitia puma, Caftaner molles, & prefsi copia ladis:" Etiam fumma procul villarum culmina fumant, Maiorefque cadunt altis de montibus vmbræ,
ALEXIS,
11.
ARG. Sub perfona Corydonis queritur quòd apud Alexin parum fit gratiofus. Imitatur Theagrisum eidyllio tertio, cui Comaftes nomen ef.
ardebar
Felicias domini: nec, quid fperaret, habebat. Tantùm inter denfas,vmbrofa cacumina, fagos Afs,duè veniebat: ibi hæc incondita folus Montibus & filais ftudio iactabat inani, O crudelis Alexi, nihil mea carmina curas: il noftri miferere: mori me denique cogis... uoc etiam pecudes vmbras & frigora captan tinc virideis etiam occultant fpineta lacertos: tylis & rapido fefsis mefloribus æftu la ferpyllumque herbas contundit olentes: mecum raucis,tua dum veftigia luftro, e fub ardenti refonant arbufta cicadis. one fuit fatius, trifteis Amaryllidis iras, que fuperba pari faftidia è konne Menalean? amuis ille piger, quamuis tu candidus eftes. formofe puer, nimiùm ne crede colori: oa liguftra cadunt, vaccinia nigra leguntur. fpećtus tibi fum, nec qui fim, quæris, Alexiz àm diues pecoris, niuei quam lactis abundans. ile mex Siculis errant i montibus agnæ,
A.4
Lac mihi non æftate nouum,non frigore defit,
Canto, quæ folitus,fi quando armenta vocabat,
Amphion Dirceus in Atzo Aracyntho
Nec fum adeò informis:nuper me in litofe vidi,
Cùm placidú ventis ftaret mare: non ego Daphnin
Iudice te metuam, fi numquam fallit imago.
O tantùm libeat mecum tibi fordida rura,
Atque humileis habitare cafas,& figere ceruos,
Hrdorumque gregem viridi compellere hibifce!
Mecum vnà in filuís imitabere Pana canendo.
Pan primus calamos cera coniungere plureis
Inftituit: Pan curat oueis, ouiumque magiftros,
Nec te pæniteat calame triuiffe labellum:
Hæc eadem vt fciret,quid non faciebat Amyntas?
Eft mihi difparibus feptem compacta cicutis
Fiftula, Damotas dono mihi quam dedit olim,
Et dixit moriens, Te nunc habet ifta fecundum.
Dixit Damcetas: inuidit ftultus Amyntas.
Præterea duo nec tuta mihi valle reperti
Capreoli,fparfis etiam nunc pellibus albo,
Bina die ficcant ouis vbera: quos tibi feruo.
lam pridem à me illos abducere Theftylis orat:
Et faciet; quoniam fordent tibi munera noftra.
Huc ades formofe puer: tibi lilia plenis
Ecce ferunt nymphæ calathis: tibi candida Naïs
Pallenteis violas, & fumma papauera carpens,
Narciflum,& florem iungit bene olentis anethi.
Tum cafia, atque aliis intexens fuauibus herbis,
Mollia luteola pingit vaccinia caltha.
Ipfe ego cana legam tenera lanugine mala,
Caftaneáfque nuces, mea quas Amaryllis amabat.
Addam cerea pruna:& honos erit huic quoq.pomo.
Et vos ô lauri carpam, & te proxima myrte:
Sic pofitæ quoniam fuaueis mifcetis odores.
Rufticus es Corydon;nec munera curat Alexís:
Nec fi muneribus certes,concedat Iolas.
Eheu,quid volui mifero mihi? floribus auftrum
Perditus, & liquidis immifi fontibus apros.
Quem fugis al demens? habitarunt di quoq.
Dardaniusque Paris. Pallas,quas condidit,arces,
Ipfa colat:nobis placeant ante omnia filux.
Zorua lerna lupum fequitur, lupus ipfe capellam,
Florentem cythifum fequitur lafciua capella:
Te Corydon ô Alexi. Tahit fua quemque voluptas.
filuas,
Aufpice,
Adfpice,aratra iugo referunt fufpenfa inuenci:
Et fol crefcenteis decedens duplicat vmbras:
Me tamen vrit amor.Quis enim modus adfit amorit
Ah Corydon, Corydon, quæ te dementia cepic!
Semiputata tibi frondofa vitis in vimo eft.
Quin tu aliquid faltem potiùs,quorum indiget vfus,
Viminibus,mollique paras detexere juncoè
Inuenies alium,fi te hic faftidit Alexis.
PALEM ON,
ECLOGA III.
ARG. Lites fub iudice Palemone:pramium victo» fi. Sumtum eft à Theocriti Nomes.
MENALCAS, DAMOETAS, PALAEMON.
IC mihi Damota, cuium pecus?an Melibœi?
D. Non, verùm Aegonis: nuper mihi tradidis
Aegon.
M. Infelix o femper ouis pecus: ipfe Nezram
Dum fouet,ac,ne me fibi præferat illa,veretur,
Hic alienus oueis cuftos bis malget in hora;
Et fuccus pecori, & lac fubducitur agnis.
D.Parcius ifta viris tamen obiicienda memento.
Nouimus & qui te, tranfuerfa tuentibus hircis,
Et quo, fed faciles nymphæ rifere, facello.
M. Tum credo,cùm me arbuftum videre Myconis,"
Atque mala vitcis incidere falce nouellas."
D. Aut heic ad veteres fagos,cùm Daphnidis arcum
Fregifti,& calamos:quæ tu, peruerfe Menalca,
Et cùm vidifti puero donata, dolebas:
Et, fi non aliquà nocuiffes, mortuus effes.
M. Quid domini facient, audent cùm talia fures?
Non ego se vidi Damonis,pefsime, caprum
Excipere infidiis, multùm latrante Lycifca?
Et cùm clamarem, Quò nunc fe proripit ille?
Tityre coge pecus: tu poft carecta latebas.
D. An mihi cantando vi&us non redderet ille,
Quem mea carminibus meruiffet fiftula caprum?
Si nefcis, meus ille caper fuit, & mihi Damon
Ipfe fatebatur: fed reddere poffe negabat.
M. Cantando tu illum ? aut vnquam tibi fiftula cera
Lun&ta fuit? non tu in triuiis indocte,folebas
AS
Stron
|