1

ARG. Habet duas partes:prior conquestionem, Berior veneficia continet,Theocritan eft,

DAMON, ALPHESIBOEVS.

Aftorum Mufam, Damonis & Alphefibæi,

Pinnemor herbarum quos eft mirata iuuenca
Cerranteis, quorum ftupefacta carmine lynces,
Et mutata fuos requierunt fumina curfus;
Damonis Mufam dicemus, & Alphefiboi.
Tu mihi, feu magni fuperas iam faxa Timaui,
Siue oram, Illyrici legis æquoris,en erit vnquam
Ille dies, mihi cùm liceat tua dicere fa&a?
En erit, vt liceat totum mihi ferre per orbem
Sola Sophocleo tua carmina digna cothurno?
A te principium. tibi definet, accipe iufsis
Carmina coepta tuis:atq. hanc fine tempora circu
Inter victrices ederam tibi ferpere lauros.
Frigida vix cælo noctis decefferat vmbra,
Cùm ros in tenera pecori gratifsimus herba eft:
Incumbens tereti Damon fic coepit oliuæ.
D.Nafcere, præq. diem veniens age Lucifer almum
Coniugis indigno Nifx deceptus amore

Dum queror, & diuos, quamquam nil teftibus illis
Profeci,extrema moriens tamen alloquor hora.
Incipe Mænalios mecum mea tibia verfus.
Manalus argutumque némus, pinosque loquente
Semper habet, femper paftorum ille audit amores
Panaque qui primus calamos non paffus inerteis.
Incipe Manalios mecum. mea tibia verfus.

Mopfo Nifa datur. quid non fperemus amantes?
Jungentur iam gryphes equis; zuoque fequenti
Cum canibus timidi venient ad pocula dama.
Mopfe nouas incide faces: tibi ducitur vxor.
Sparge marite nuces: tibi deferit Hesperus OEtan
Incipe Mænalios mecum mea tibia verfus,
O digno coniunéta viro, dum defpicis omneis,
Dumque tibi eft odio mea fiftula, dumque capell
Hirtutumque fupercilium, prolixáque barba:
Nec curare deûm credis mortalia quemquam.

PHARMAC. ECLOGA VIIE 21 elpe Mænalios mecum mea tibia verfus. epibus in noftris paruam te roscida mala, Sux ego vefter eram) vidi cum matre legentem. Iter ab vndecimo tum me iam ceperat annuse am fragileis poteram à terra contingere ramos. ridi,vt perij, vr me malus abftulit error! cipe Manalios mecum mea tibia verfus. unc fcio quid fit amor: duris in cotibus illuns inarus,aut Rhodope, aut extremi Garamantes, nec noftri generis puerum, nec fanguinis edunt, ,cipe Manalios mecum mea tibia verfus. ruus amor docuit gnatorum fanguine matrem Commaculare manus, crudelis tu quoque mater. rudelis mater magis, an puer improbus ille? nprobus ille puer: crudelis tu quoque mater, cipe Mænalios mecum mea tibia verfus. unc & oueis vltrò fugiat lupus: aurea duræ ala ferant quercus: narciffo floreat alnus: inguia corticibus fudent electra myrica: ertent & cycnis vlule: fit Tityrus Orpheus: rpheus in filuis, inter Delphinas Arion. hcipe Mænalios mecum mea tibia verfus. mnia vel medium fiant mare: viuite filux. ræceps aërij fpecula de montis in vndas eferar:extremum hoc munus morientis habete. Define Manalios,iam define tibia verfus.

kec Damon. vos, que refponderit Alphefihoeus,
Dicite Piedes: NON OMNIA pofiuinus omnes.
Effer aquam, & molli cinge hæc altaria vitta;
erbenáfque adole pingueis, & mafcula thura:
Coningis vt magicis fanos auertere facris
Experiar fenfus. nihil heic, nifi carmina defunt.
Fucite ab vrbe domů mea carmina,ducite Daphnis
Carmina vel cælo poffunt deducere Lunamn:
Carminibus Circe focios mutauit Vlyffei:
Frigidus in pratis cantando rumpitur anguis
Ducite ab vrbe domů mea carmina,ducite iyaphnin,
ferna tibi hæc primùm triplici diuerfa colore
Licia circumdo,terque hæc altaria circum
Effigiem duco: numero Deus impare giuder.
Ducite ab vrbe domů mea carmina, ducite Daphnin.
Necte tribus nodis ternos Amarylli colores:
Necte Amarylli modo,&, Veneris,dic, vincula ne&to.
Ducite ab vrbe domi mea can ha,ducite Daphn

Limus

Timus vt hic durefcit, & hæc vt cera liquefcit
Vno eodemque igni: fic noftro Daphnis amore.
Sparge molam,& fragileis incende bitumine lauros"
Daphnis me malus vrit:ego hac in Daphnide lauri,
Ducite ab vrbe domú mea carmina, ducite Daphnia
Talis amor Daphnin,qualis,cùm feffa iuuenci
Per nemora, atque altos quærendo bucula lucos
Propter aquz riuum viridi procumbit in vlua
Perdita: nec ferz meminit decedere nocti:
Talis amor teneat,nec fit mihi cura mederi.
Ducite ab vrbe domu mea carmina,ducite Daphnia.
Has olim exuuias mihi perfidus ille reliquit,
Pignora cara fui:quæ nunc ego limine in ipfo
Terra tibi mando:debent hæc pignora Daphnin.
Ducite ab vrbe domů mea carmina,duciteDaphnia.
Has herbas,atque hæc Ponto mihi le&a venena,
Ipfe dedit Moeris:nafcuntur plurima Ponto.
His ego fæpè lupum fieri, & fe condere filuis
Marin, fæpe animas imis excire fepulcris,
Atque fatas aliò vidi traducere me fieis.
Dusite ab vrbe domů mea carmina, ducite Daphnis
Fer cineres Amarylli foras:riuoque Auenti,
Tranique capur iace: ne refpexeris: his ego Daphnis
Aggrediar. nihil ille deos,nil carmina curat
Ducite ab vrbe domi mea carmina, duciteDaphnia.
Adfpice: corripuit tremulis altaria ftamis

Sponte fus, dum ferre moror,cinis ipfe: bonum fit
Nelcio quid certè eft, & Hylax in limine latrat.
Credimus an qui amant, ipli fibi fomnia finguat?
Parcute, ab vrbe venit,iam parcite carmina, Daphnis.
MOE RIS,

ECLOGA

ARG Referta eft querelis. Virgilius agres repetens pa me vicifus eft a comiutione, Ario, mifces & Augufti landes.

Li.

И

LYCIDAS, MOERIS.

Qo Lycida, ini quus, addens noftri, Vò te Marri pedes?an, quò via ducit, in vrbé? Quod numquam veriti fumus, vt poffeffor agelli Dreret, Hac mea funt,veteres migrate coloni. Nunc vi&ti,triftes, QVONIAM fors omnia verfat; Has illi,quod nec bene vertat, mittimus hædos. L. Corte équidem auram, quà fe fubducere.colles Incipiunt,

Incipiunt, mollique iugum demittere cliuo,
Vfque ad aqua, & veteris iam fracta cacumina fagi,
Omnia carminibus veftrum feruafe Menalcan.
M.Audieras, & fama fuit: fed carmina tantum
Noftra valent, Lycida, tela inter Martia, quantum
Chaonias dicunt aquila veniente columbas..
Quòd nifi me quacumque nouas incidere liteis
.Ante finiftra caua monuiffet ab ilice cornix,

Nec tuus hic Maris,nec viueret ipfe Menalcas.
L. Heu,cadit in quemquam tantum fcelus! heu, tua
nobis

Pane fimul tecum folatia rapta Menalca!

Quis caneret Nymphas? quis humum florentibus

herbis

Spargeret?aut viridi fonteis induceret vmbra? .
Vel que fublegi tacitus tibi carmina nuper,
Cùm te ad delicias ferres Amaryllida noftras?
Tityre, dum redeo, breuis eft via; pafce capellas:
Et potum paftas age Tityre:& inter agendum
Occurfare capro, cornu ferit ille,caueto.
M.Immo hæc, que Varo necdum perfe&a canebat.
Vare tuum nomes,fuperet nrodò Mantua nobis,
Mantua ve mifera nimiùm vicina Cremona,
Cantantes fublimè ferent ad fidera cycni
L.Sic tua Cyrneas fugiant examina taxos;
Sic cythifo páftz diftentent vbera vaccx:
Incipe, fi quid habes: & me fecere poëtam
Pierides: funt & mihi carmina: me quoque dicunt
Vatem paftores: fed non ego credulus illis.
Nam neque adhuc Varo videor,nec dicere Cinna
Digna, fed argutos inter Arepere anfer olores.
M.Id quidé ago, & tacitus, Lycida,mecú ipfe voluto
Si valeam meminiffe: neque eft ignobile carmen.
Huc ades ô Galatea: quis eft nam ludus in vadis?
Heic ver purpureum: varios heic flumina circum
Fundit humus flores: heic candida populus antro
Imminet, & lentæ texunt vmbracula vites.
Huc ades:infani feriant, fine, litora Aluctus.
L.Quid,quæ té pura folum fub node canemem
Audieram Numeros memini, fi verba tenerem.
M.Daphnt, quid antiquos fignorum fufpicis ortus?
Ecce Dionzi procefsit Cæfaris aftrum;

Aftrum, quo fegetes ganderent frugibus; & quo
Ductret apricis in collibus vua colorem.
B 4

Infere

Infere Daphni pyros: carpent tua poma nepotes.
Omnia fert ætas,animum quoque. fæpè ego longos
Cantando puerum memini me condere foles.
Nunc oblita mihi tot carmina: vox quoque Maria!
Iam fugit ipfa: lupi Maria vidêre priores.

Sed tamen ifta fatis referet tibi fæpè Menalcas.
L. Cauffando noftros in longum ducis amores.
Et nunc omne tibi ftratum filet æquor: & omnes,
Adfpice, veutofi ceciderunt murmuris auræ.
Hinc adeò media eft nobis via: namque fepulcrumn
Incipit apparere Bianoris. heic, vbi denfas
Agricolæ ftringunt frondes, heic Mori canamus:
Heic hædos depone; tamen veniemus in vrbem.
Aut, fi,nox pluuiam ne colligat antè, veremur,
Cantantes licet vique, minùs via lædet, eamus.
Cantantes vt eamus, ego hoc te fafce leuabo. (mus.
MOB. Define plura puer: &,quod nunc inftat, aga-
Carmina tunc meliùs,cùm venerit ipfe, canemus.

GALLVS,

ECLOGA X.

ARG. Gallum poëtam de amissa amica,quam immedicè amabat, folatur.

РОЕТА.

Extremum hunc Arethufa mihi concede laborem,
Pauca meo Gallo,fed quæ legat ipfa Lycoris,
Carmina funt dicenda. neger quis carmina Gallo?
Sictibi, cùm fluctus fubter labêre Sicanos,
Doris amata fuam non intermifceat vndam.
Incipe: follicitos Galli dicamus aniores,
Dum tenera atrondent fine virgulta capelle.
Non canimus furdis: refpondent omnia filu.
Que nemora, aut qui vos faltus habuere puellæ
Naiades, indigno cum Gallus amore periret?
Nam neque Parnafsi vobis iuga, nam neque Pindi
Vlla inoram fecere, neque Aonia Aganippe.
Illum etiam Lauri, illum etiam feuere myrice:
Pinifer ilium etiam fola fub rupe iacentem
Menalus, & gelidi fleuerunt faxa Lycei.
Stant & ones circum, noftri nec penitet illas:
Nec te pruiteat pecoris diuine poëta.
Et formofus oueis ad flumina put Adonis:
Venit &vpilio: tardi venêre bubulci: