Pigro bruma gelu, siccis Aquilonibus haerens, Aethere constricto pluvias in nube tenebat. Urebant montana nives, camposque iacentes Non duraturae conspecto sole pruinae : Atque omnis propior mergenti sidera coelo Aruerat tellus hiberno dura sereno.
Sed postquam vernus calidum Titana recepit Sidera respiciens delapsae portitor Helles, Atque iterum aequatis ad iustae pondera Librae Temporibus vicere dies: tunc sole relicto, Cynthia quo primum cornu dubitanda refulsit, Exclusit Boream, flammasque accepit ab Euro. Ille suo nubes quascumque invenit in axe, Torsit in occiduum Nabataeis flatibus orbem : Et quas sentit Arabs, et quas Gangetica tellus Exhalat nebulas, quidquid concrescere primus Sol patitur, quidquid caeli fuscator Eoi Intulerat Corus, quidquid defenderat Indos. Incendere diem nubes oriente remotae ; Nec medio potuere graves incumbere mundo, Sed nimbos rapuere fuga. Vacat imbribus Arctos, Et notus; in solam Calpen fluit humidus aer. Hic, ubi iam Zephyri fines et summus Olympi Cardo tenet Tethyn, vetitae transcurrere, densos Involvere globos; congestumque aeris atri Vix recipit spatium, quod separat aethere terram. Lucan, iv. 48-75,
127. Deaths from the Bites of Serpents.
Mors erat ante oculos: miserique in crure Sabelli Seps stetit exiguus, quem flexo dente tenacem Avulsitque manu, piloque adfixit arenis. Parva modo serpens; sed qua non ulla cruentae Tantum mortis habet. Nam plagae proxima circum Fugit rapta cutis, pallentiaque ossa retexit. Iamque sinu laxo nudum est sine corpore vulnus; Membra natant sanie: surae fluxere: sine ullo
Tegmine poples erat: femorum quoque musculus omnis Liquitur, et nigra distillant inguina tabe.
Dissiluit stringens uterum membrana, fluuntque Viscera nec, quantum toto de corpore debet,
Effluit in terras: saevum sed membra venenum Decoquit; in minimum mors contrahit omnia virus. Vincula nervorum, et laterum contexta, cavumque Pectus, et abstrusum fibris vitalibus, omne Quidquid homo est, aperit pestis. Natura profana Morte patet: manant humeri fortesque lacerti : Colla caputque fluunt. Calido non ocius Austro Nix resoluta cadit, nec solem cera sequetur. Parva loquor, corpus sanie stillasse perustum ; Hoc et flamma potest: sed quis rogus abstulit ossa? Haec quoque discedunt, putresque secuta medullas, Nulla manere sinunt rapidi vestigia fati. Cinyphias inter pestes tibi palma nocendi est: Eripiunt omnes animam, tu sola cadaver. Ecce subit facies leto diversa fluenti. Nasidium Marsi cultorem torridus agri Percussit Prester. Illi rubor igneus ora Succendit, tenditque cutem, pereunte figura, Miscens cuncta tumor toto iam corpore maior: Humanumque egressa modum super omnia membra Efflatur sanies: late pollente veneno,
Ipse latet penitus congesto corpore mersus: Nec lorica tenet distenti corporis auctum. Spumeus accenso non sic exundat aheno Undarum cumulus: nec tantos carbasa Coro Curvavere sinus. Tumidos iam non capit artus Informis globus, et confuso pondere truncus. Intactum volucrum rostris, epulasque daturum Haud impune feris, non ausi tradere busto, Nondum stante modo, crescens fugere cadaver.
128. Hercules appears to deliver Hesione from the Sea-Monster.
Constitit Alcides, visuque enisus in alta
Rupe truces manicas, defectaque virginis ora Cernit, et ad primos turgentia lumina fluctus. Exanimum veluti, multo tamen arte coactum, Maeret ebur, Paviusve notas et nomina sumit Cum lapis aut liquidi referunt miranda colores. Ductor ait: Quod, virgo, tibi nomenque genusque? Quae sors ista, doce, tendunt cur vincula palmas? Illa tremens, tristique oculos deiecta pudore,
Non ego digna malis, inquit; suprema parentum Dona vides, ostro scopulos auroque frequentes. Nos Ili veteris quondam genus, invida donec Laomedonteos fugeret Fortuna penates. Principio morbi, caeloque exacta sereno Temperies; arsere rogis certantibus agri : Cum subitus fragor, et fluctus Idaea moventes Cum stabulis nemora: ecce repens consurgere ponto Bellua, monstrum ingens; hanc tu nec montibus ullis, Nec nostro metire mari: primaeva furenti
Huic manus, amplexus inter planctusque parentum, Deditur hoc sortes, hoc corniger imperat Hammon Virgineam damnare animam, sortitaque Lethen Corpora crudelis scopulis me destinat urna. Verum o, iam redeunt Phrygibus si numina, tuque Ille adeo, auguriis promisse et sorte deorum, Iam cui candentes votivo in gramine pascit Cornipedes genitor, nostrae stata dona salutis, Annue, meque, precor, defectaque Pergama monstris Eripe; namque potes: neque enim iam lata videbam Pectora, Neptunus muros cum iungeret astris, Nec tales humeros pharetramque gerebat Apollo. Val. Fl., Argon., ii. 462-492.
Tristior at nunquam tantove parentibus ulla Nox Minyis egesta metu; nil quippe reperto Phaside, nil domitis actum Symplegados undis; Cunctaque adhuc, magni veniant dum regis ad urbem, Ambigua et dubia rerum pendentia summa. Praecipue Aesonidem varios incerta per aestus Mens rapit undantem curis ac multa novantem. Qualiter ex alta quum Iuppiter arce coruscat, Pliadas ille movens mixtumque sonoribus imbrem Horriferamve nivem, canis ubi tollitur omnis Campus aquis, aut sanguinei magna ostia belli, Aut altos duris fatorum gentibus ortus;
Sic tunc diversis hinc atque hinc molibus anceps Pectora dux crebro gemitu quatit, optat et almum Iam iubar et certi tandem discriminis horas.
Val. Fl., Argon., v. 297–311.
Orbibus hos rapidis mollique per aequora Castor Amfractu levioris equi deludit anhelos Immemoresque mori; sed non isdem artibus aeque Concurrunt, ultroque ruunt in funera Colchi. Campesus impacta latus inter et ilia quercu Tollitur, ac mediam moriens descendit in hastam. Oebasus, infestum summisso poplite Phalcen Evasisse ratus, laevum per luminis orbem Transigitur; tenerae liquuntur vulnere malae. Contra autem geminis fidens thoracibus ictum Sustulit et gladio Sibotes ferit ultima teli, Nequidquam iam cuspis inest, nec fragmina curat Ambenus, et trunco medium subit Otrea ligno. Seminecem Taxes Hypanim vehit, atque remissum Pone trahit fugiens, et cursibus exuit hastam ; Dumque recollectam rursus locat, irruit ultro Turbatumque Lacon et adhuc invadit inermem. Impulit adverso praeceps equus Onchea conto, Nequidquam totis revocantem viribus armos. In latus accedit sonipes, accedit et ipse Frigidus; arma cadunt, rorat procul ultima cuspis. Qualem populeae fidentem nexibus umbrae Si quis avem summi deducat ab aere rami, Ante manu tacita cui plurima crevit arundo; Illa dolis viscoque super correpta sequaci Implorat ramos, atque irrita concitat alas.
Val. Fl., Argon., vi. 239–264.
131. Medea, having finished her Incantations, accompanied by Venus, goes to meet Jason.
Talibus infelix contra sua regna venenis Induitur, noctique tremens infertur opacae. Dat dextram vocemque Venus, blandisque paventem Alloquiis iunctoque trahit per moenia passu. Hic iterum extremae nequidquam in limine portae Substitit, atque iterum fletus animique soluti; Respexitque deum paulumque his vocibus haesit: Ipse rogat certe, meque ipse implorat Iason? Nullane culpa subest? labes non ulla pudoris, Nullus amor? nec turpe viro servire precauti?
Illa nihil contra, vocesque abrumpit inanes. Et iamiam magico per opaca silentia Colchis Coeperat ire sono, monstataque condere vultus Numina, cumque suis averti collibus amnes;
Iam stabulis gregibusque pavor strepitusque sepulchris Inciderat; stupet ipsa gravi nox tardior umbra. Iamque tremens longo sequitur Venus; utque sub altas Pervenere trabes divaeque triformis in umbram, Hic subito ante oculos nondum speratus Iason Emicuit, viditque prior conterrita virgo. Atque hinc se profugam volucri Thaumantias ala Sustulit; inde Venus dextrae dilapsa tenenti. Obvius ut sera quum se sub nocte magistris Impingit pecorique pavor, qualesve profundum Per chaos occurrunt caecae sine vocibus umbrae : Haud secus in mediis noctis nemorisque tenebris Inciderant ambo attoniti iuxtaque subibant, Abietibus tacitis aut immotis cyparissis Assimiles, rapidus nondum quas miscuit, Auster. Ergo ut erat vultu defixus uterque silenti, Noxque suum peragebat iter, iamiam ora levare Aesoniden farique cupit Medea priorem.
Val. Fl., Argon., vii. 371–374, 382–409.
132. Jason destroys the Dragon's Seed.
Ille, velut campos Libyes ac pinguia Nili. Fertilis arva secet, plena sic semina dextra Spargere gaudet agris, oneratque novalia bello. Martius hic primum ter vomere fusus ab ipso Clangor, et ex omni sonuerunt cornua sulco; Bellatrix tum gleba quati, pariterque creari Armarique phalanx totisque insurgere campis. Cessit et ad socios paullum se retulit heros Opperiens, ubi prima sibi daret agmina tellus. Adverso. Ut summis iam rura recedere cristis Vidit et infesta vibrantes casside terras, Advolat: atque uno tellus qua proxima collo, Necdum humeri videre diem, prior ense sequaci Aequat humo truncos: rutilum thoraca sequenti Aut primas a matre manus premit obvius ante. Nec magis aut illis aut illis millibus ultra Sufficit, ad dirae quam quum Tirynthius hydrae
« PreviousContinue » |