76. Attack on Priam's Palace.
At domus interior gemitu miseroque tumultu Miscetur; penitusque cavae plangoribus aedes Femineis ululant; ferit aurea sidera clamor. Tum pavidae tectis matres ingentibus errant, Amplexaeque tenent postes, atque oscula figunt. Instat vi patria Pyrrhus; nec claustra, neque ipsi Custodes sufferre valent. Labat ariete crebro Ianua, et emoti procumbunt cardine postes. Fit via vi; rumpunt aditus, primosque trucidant Immissi Danai, et late loca milite complent. Non sic, aggeribus ruptis quum spumeus amnis Exiit, oppositasque evicit gurgite moles, Fertur in arva furens cumulo, camposque per omnes Cum stabulis armenta trahit. Vidi ipse furentem Caede Neoptolemum, geminosque in limine Atridas; Vidi Hecubam centumque nurus, Priamumque per aras Sanguine foedantem, quos ipse sacraverat, ignes. Quinquaginta illi thalami, spes tanta nepotum, Barbarico postes auro spoliisque superbi,
Procubuere; tenent Danai, qua deficit ignis.
Virg., Aen., ii. 486-505.
Oceanum interea surgens Aurora reliquit. It portis, iubare exorto, delecta iuventus; Retia rara, plagae, lato venabula ferro, Massylique ruunt equites, et odora canum vis. Reginam thalamo cunctantem ad limina primi Poenorum expectant; ostroque insignis et auro Stat sonipes, ac frena ferox spumantia mandit. Tandem progreditur, magna stipante caterva, Sidoniam picto chlamydem circumdata limbo; Cui pharetra ex auro, crines nodantur in aurum, Aurea purpuream subnectit fibula vestem. Nec non et Phrygii comites et laetus Iulus Incedunt. Ipse ante alios pulcherrimus omnes Infert se socium Aeneas, atque agmina iungit. Qualis, ubi hibernam Lyciam Xanthique fluenta Deserit, ac Delum maternam invisit Apollo,
Instauratque choros, mixtique altaria circum Cretesque Dryopesque fremunt pictique Agathyrsi: Ipse iugis Cynthi graditur, mollique fluentem Fronde premit crinem fingens, atque implicat auro, Tela sonant humeris: haud illo segnior ibat Aeneas; tantum egregio decus enitet ore. Postquam altos ventum in montes atque invia lustra, Ecce ferae, saxi deiectae vertice, caprae Decurrere iugis; alia de parte patentes Transmittunt cursu campos atque agmina cervi Pulverulenta fuga glomerant, montesque relinquunt At puer Ascanius mediis in vallibus acri
Gaudet equo; iamque hos cursu, iam praeterit illos, Spumantemque dari pecora inter inertia votis Optat aprum, aut fulvum descendere monte leonem. Virg., Aen., iv. 129-159.
78. A Boat-race.-The Start.
Effugit ante alios, primisque elabitur undis
Turbam inter fremitumque Gyas; quem deinde Cloanthus Consequitur, melior remis; sed pondere pinus Tarda tenet. Post hos aequo discrimine Pristis Centaurusque locum tendunt superare priorem. Et nunc Pristis habet, nunc victam praeterit ingens Centaurus; nunc una ambae iunctisque feruntur Frontibus, et longa sulcant vada salsa carina. Iamque propinquabant scopulo, metamque tenebant: Quum princeps medioque Gyas in gurgite victor Rectorem navis compellat voce Menoeten: Quo tantum mihi dexter abis? huc dirige gressum, Litus ama, et laevas stringat, sine, palmula cautes; Altum alii teneant! Dixit. Sed caeca Menoetes Saxa timens, proram pelagi detorquet ad undas. Quo diversus abis? iterum: pete saxa, Menoete, Cum clamore Gyas revocabat, et ecce Cloanthum Respicit instantem tergo, et propiora tenentem. Ille inter navemque Gyae scopulosque sonantes Radit iter laevum interior, subitoque priorem Praeterit, et metis tenet aequora tuta relictis. Tum vero exarsit iuveni dolor ossibus ingens; Nec lacrimis caruere genae: segnemque Menoetem, Oblitus decorisque sui sociumque salutis,
In mare praecipitem puppi deturbat ab alta; Ipse gubernaclo rector subit, ipse magister: Hortaturque viros, clavumque ad litora torquet. At gravis, ut fundo vix tandem redditus imo est, Iam senior, madidaque fluens in veste, Menoetes Summa petit scopuli, siccaque in rupe resedit. Illum et labentem Teucri et risere natantem; Et salsos rident revomentem pectore fluctus.
Ibant obscuri sola sub nocte per umbram, Perque domos Ditis vacuas, et inania regna: Quale per incertam lunam sub luce maligna Est iter in silvis, ubi coelum condidit umbra Iupiter, et rebus nox abstulit atra colorem. Vestibulum ante ipsum primisque in faucibus Orci Luctus et ultrices posuere cubilia Curae; Pallentesque habitant Morbi, tristisque Senectus, Et Metus, et malesuada Fames, ac turpis Egestas : Terribiles visu formae: Letumque, Labosque; Tum consanguineus Leti Sopor, et mala mentis Gaudia, mortiferumque adverso in limine Bellum, Ferreique Eumenidum thalami, et Discordia demens, Vipereum crinem vittis innexa cruentis.
In medio ramos annosaque brachia pandit Ulmus opaca, ingens, quam sedem Somnia vulgo Vana tenere ferunt, foliisque sub omnibus haerent. Multaque praeterea variarum monstra ferarum, Centauri, in foribus stabulant, Scyllaeque biformes, Et centumgeminus Briareus, ac bellua Lernae Horrendum stridens, flammisque armata Chimaera ; Gorgones, Harpyiaeque, et forma tricorporis umbrae. Virg., Aen., vi. 268-289.
80. Death of Nisus and Euryalus.
Dixerat, et toto connixus corpore ferrum Coniicit: hasta volans noctis diverberat umbras, Et venit aversi in tergum Sulmonis, ibique Frangitur, ac fisso transit praecordia ligno.
Volvitur ille vomens calidum de pectore flumen Frigidus, et longis singultibus ilia pulsat. Diversi circumspiciunt. Hoc acrior idem Ecce aliud summa telum librabat ab aure. Dum trepidant, iit hasta Tago per tempus utrumque Stridens, traiectoque haesit tepefacta cerebro. Saevit atrox Volscens, nec teli conspicit usquam Auctorem, nec quo se ardens immittere possit. Tu tamen interea calido mihi sanguine poenas Persolves amborum, inquit: simul ense recluso Ibat in Euryalum. Tum vero exterritus, amens Conclamat Nisus; nec se celare tenebris Amplius, aut tantum potuit perferre dolorem : Me, me, adsum, qui feci, in me convertite ferrum, O Rutuli, mea fraus omnis; nihil iste nec ausus, Nec potuit; caelum hoc et conscia sidera testor; Tantum infelicem nimium dilexit amicum. Talia dicta dabat: sed viribus ensis adactus Transabiit costas, et candida pectora rumpit. Volvitur Euryalus leto, pulchrosque per artus It cruor, inque humeros cervix collapsa recumbit: Purpureus veluti quum flos, succisus aratro, Languescit moriens: lassove papavera collo Demisere caput, pluvia quum forte gravantur. At Nisus ruit in medios, solumque per omnes Volscentem petit; in solo Volscente moratur. Quem circum glomerati hostes, hinc comminus atque hinc Proturbant. Instat non secius, ac rotat ensem Fulmineum; donec Rutuli clamantis in ore Condidit adverso, et moriens animam abstulit hosti. Tum super exanimem sese proiecit amicum
Confossus, placidaque ibi demum morte quievit.
Virg., Aen., ix. 408-443.
81. Turnus is compared to a Horse.
Cingitur ipse furens certatim in proelia Turnus. Iamque adeo Rutulum thoraca indutus aënis Horrebat squamis, surasque incluserat auro, Tempora nudus adhuc; laterique accinxerat ensem: Fulgebatque alta decurrens aureus arce;
Exsultatque animis, et spe iam praecipit hostem;
Qualis ubi abruptis fugit praesepia vinclis Tandem liber equus, campoque potitus aperto, Aut ille in pastus armentaque tendit equarum, Aut assuetus aquae perfundi flumine noto Emicat, arrectisque fremit cervicibus alte Luxurians, luduntque iubae per colla, per armos. Virg., Aen., xi. 486-497.
82. Turnus is brought to bay.
Nec plura effatus, saxum circumspicit ingens, Saxum antiquum, ingens, campo quod forte iacebat, Limes agro positus, litem ut discerneret arvis. Vix illud lecti bis sex cervice subirent, Qualia nunc hominum producit corpora tellus. Ille manu raptum trepida torquebat in hostem, Altior insurgens, et cursu concitus, heros. Sed neque currentem se, nec cognoscit euntem, Tollentemve manu, saxumque immane moventem: Genua labant; gelidus concrevit frigore sanguis. Tum lapis ipse viri, vacuum per inane volutus, Nec spatium evasit totum, nec pertulit ictum. Ac velut in somnis, oculos ubi languida pressit Nocte quies, nequidquam avidos extendere cursus Velle videmur, et in mediis conatibus aegri Succidimus; non lingua valet, non corpore notae Sufficiunt vires, nec vox aut verba sequuntur: Sic Turno, quacunque viam virtute petivit, Successum dea dira negat. Tum pectore sensus Vertuntur varii. Rutulos adspectat, et urbem, Cunctaturque metu, telumque instare tremiscit; Nec, quo se eripiat, nec, qua vi tendat in hostem, Nec currus usquam videt, aurigamve sororem. Cunctanti telum Aeneas fatale coruscat, Sortitus fortunam oculis; et corpore toto Eminus intorquet. Murali concita nunquam Tormento sic saxa fremunt, nec fulmine tanti Dissultant crepitus. Volat atri turbinis instar Exitium dirum hasta ferens, orasque recludit Loricae, et clipei extremos septemplicis orbes, Per medium stridens transit femur. Incidit ictus Ingens ad terram duplicato poplite Turnus.
« PreviousContinue » |