204. (The Trojans mourn Hector. King Priam begs Achilles to give him the body of his son.)
Flent miseri amissum Phryges Hectora, totaque maesto
Troia sonat planctu.1 Fundit miseranda querelas2
infelix Hecube3 saevisque arat unguibus ora,
Andromacheque suas scindit de pectore vestes,
heu tanto spoliata viro! Ruit omnis in uno
Hectore causa Phrygum; ruit et defessa senectus
adflicti miseranda patris, quem nec sua coniunx
turbaque natorum nec magni gloria regni
oblitum tenuit vitae, quin iret inermis
et solum invicti castris se redderet hostis.
Mirantur Danaum proceres, miratur et ipse
Aeacides animum miseri senis. Ille trementes,
adfusus genibus, tendens ad sidera palmas
haec ait: "O Graiae gentis fortissime Achilles,
O regnis inimice meis, te Dardana solum
victa tremit pubes, te sensit nostra senectus
crudelem nimium. Nunc sis mitissimus, oro,
et patris adflicti genibus miserere precantis
donaque quae porto miseri pro corpore nati
accipias."-Ilias Latina, 1015–1034.
1 planctu, lamentation.' 2 querelas, 'complaints.' equivalent to Hecuba. 4 unguibus, ‘nails.' adfusus, 'casting him6 mitissimus, equivalent to lenissimus.
205. (Cato is speaking to some Roman soldiers whom he invites to go through a dangerous desert with him. He says they must be ready for death, hardship, and danger.)
"O quibus una salus placuit, mea signa secutis
indomita cervice mori, componite mentes
ad magnum virtutis opus summosque labores.
Vadimus in campos steriles exustaque mundi,
qua nimius Titan, et rarae in fontibus undae,
siccaque letiferis squalent serpentibus arva:
per mediam Libyen veniant atque invia temptent,
si quibus ire sat est; neque enim mihi fallere quemquam
est animus, tectoque metu perducere volgus.
Hi mihi sint comites, quos ipsa pericula ducent."
LUCAN: Pharsalia, IX, 379–390.
(a) Why is secutis (379) in the dative? What verbs are understood with Titan (the Sun) and undae (383)? What is the derivation of letiferis (384)?
(b) Write out verses 380 and 386. Divide them into feet and mark the quantities and chief caesuras.
206. Volvitur Euryalus leto, pulchrosque per artus
it cruor, inque humeros cervix conlapsa recumbit:
purpureus veluti cum flos succisus aratro
languescit moriens, lassove papavera collo
demisere caput, pluvia cum forte gravantur.
At Nisus ruit in medios, solumque per omnis
Volscentem petit; in solo Volscente moratur.
Quem circum glomerati hostes hinc comminus atque hinc 440
Proturbant. Instat non setius, ac rotat ensem
fulmineum, donec Rutuli clamantis in ore
condidit adverso, et moriens animam abstulit hosti.
Tum super exanimum sese proiecit amicum
Confossus, placidaque ibi demum morte quievit.
Fortunati ambo! sí quid mea carmina possunt,
Nulla dies umquam memori vos eximet aevo.
(a) Give a brief account of Nisus and Euryalus. (b) Write out verses 437 and 445. Divide them into feet, and mark quantities and chief caesuras.
207. (The prodigies when Caesar died.)
Tempore quamquam illo tellus quoque et aequora ponti
obscenaeque canes importunaeque volucres
signa dabant. Quotiens Cyclopum effervere in agros
vidimus undantem ruptis fornacibus Aetnam,
flammarumque globos liquefactaque volvere saxa!
Armorum sonitum toto Germania caelo
audiit, insolitis tremuerunt motibus Alpes.
Vox quoque per lucos vulgo exaudita silentes
ingens, et simulacra modis pallentia miris
visa sub obscurum noctis, pecudesque locutae,
infandum!-Georgics, I, 469-479.
Locate the form and explain the syntax of the italicized words.
208. (The dejected poet pines away in exile.)
Fortior in fulva novus est luctator harena,
quam cui sunt tarda bracchia fessa mora.
Integer est melior nitidis gladiator in armis,
quam cui tela suo sanguine tincta rubent.
Fert bene praecipites navis modo facta procellas:
quamlibet exiguo solvitur imbre vetus.
Nos quoque, quae ferimus, tulimus patientius ante
quam mala sunt longa multiplicata die.
Credite, deficio; nostroque a corpore quantum
auguror, accedunt tempora parva malis.
Nam neque sunt vires, nec qui color esse solebat:
vix habeo tenuem, quae tegat ossa, cutem.1
Corpore sed mens est aegro magis aegra, malique
in circumspectu stat sine fine sui.
Urbis abest facies, absunt, mea cura, sodales,
et, qua nulla mihi carior, uxor abest.
Vulgus adest Scythicum bractaque2 turba Getarum:
sic me, quae video non videoque, movent.
Una tamen spes est, quae me soletur in istis,
haec fore morte mea non diuturna mala.
1 cutem (42), skin. 2 bracata (47), clad in trousers.
209. (A legend of Simonides the poet.)
Homo doctus in se semper divitias habet.
Simonides, qui scripsit egregium melos,1
Quo paupertatem sustineret facilius,
Circum ire coepit urbes Asiae nobiles,
Mercede accepta laudem victorum canens.
Hoc genere quaestus postquam locuples factus est,
Redire in patriam voluit cursu2 pelagio;
Erat autem, ut aiunt, natus in Ĉia insula.
Ascendit navem, quam tempestas horrida
Simul et vetustas medio dissolvit mari.
Hi zonas, illi res pretiosas colligunt,
Subsidium vitae. Quidam curiosior:
'Simonide, tu ex opibus nil sumis tuis?'
'Mecum,' inquit, 'mea sunt cuncta.'
Quia plures onere degravati perierant.
Praedones adsunt, rapiunt, quod quisque extulit,
Nudos relinquunt. Forte Clazomenae prope
Antiqua fuit urbs, quam petierunt naufragi.
Hic, litterarum quidam studio deditus,
Simonidis qui saepe versus legerat
Eratque absentis admirator maximus,
Sermone ab ipso cognitum cupidissime
Ad se recepit; veste, nummis, familia
Hominem exornavit. Ceteri tabulam' suam
Portant rogantes victum. Quos casu obvios
Simonides ut vidit: 'dixi,' inquit, 'mea
Mecum esse cuncta; vos quod habuistis perit.'
PHAEDRUS, IV, 22. 1 Melos, poetry. 2 Cursu pelagio, by sea. 3 Enatant, swam to the shore. 4 Praedones, robbers. Nummis, money. Familia, slaves. 7 Tabulam, i. e., a picture of the wreck (to show why they were beggars).
210. (A description of a thunder storm.)
Saepe etiam immensum caelo venit agmen aquarum
et foedam glomerant1 tempestatem imbribus atris
collectae ex alto nubes; ruit arduus aether
et pluvia ingenti sata2 laeta boumque labores
diluit; implentur fossae et cava flumina crescunt
cum sonitu fervetque fretis spirantibus aequor.
Ipse pater media nimborum in nocte corusca
fulmina molitur dextra: quo maxima motu
terra tremit; fugere ferae et mortalia corda
per gentis humilis stravit pavor; ille flagranti
aut Athon' aut Rhodopen aut alta Ceraunia telo
deicit; ingeminant Austri et densissimus imber.
Nunc nemora ingenti vento nunc litora plangunt.
1 roll up. 2 crops. 3 washes away. 4 waters. Jupiter. 6 wail.
7 The proper names in verse 11 are names of mountains. (Harvard.)
211. (Narcissus views his reflection in the water.)
Et placet et video; sed quod videoque placet que
non tamen invenio; tantus tenet error amantem.
Quoque magis doleam, nec nos mare separat ingens,
nec via, nec montes, nec clausis moenia portis;
exigua prohibemur aqua. Cupit ipse teneri;
nam quotiens liquidis porreximus oscula lymphis,
hic totiens ad me resupino nititur ore.
Posse putes tangi; minimum est, quod amantibus obstat.
Quisquis es, huc exi! Quid me, puer unice, fallis,
quove petitus abis? Certe nec forma nec aetas
est mea, quam fugias, et amarunt me quoque nymphae.
212. (After the capture of Troy.)
Argolici rediere duces: altaria fumant;
Ponitur ad patrios barbara praeda deos;
Grata ferunt nymphae pro salvis dona maritis;
Illi victa suis Troïca fata canunt.
Mirantur iustique senes trepidaeque puellae:
Narrantis coniunx pendet ab ore viri.
Atque aliquis posita monstrat fera proelia mensa,
Pingit et exiguo Pergama tota mero1:
'Hac ibat Simoïs, hac est Sigeïa tellus,
Hic steterat Priami regia celsa senis.'
OVID: Heroides, I, 25. (Princeton.)
213. (Crazed by disasters, Latinus's queen hangs herself.)
Accidit haec fessis etiam fortuna Latinis,
quae totam luctu concussit funditus urbem.
Regina ut tectis venientem prospicit hostem,
incessi1 muros, ignis ad tecta volare,
nusquam acies contra Rutulas, nulla agmina Turni:
infelix pugnae iuvenem in certamine credit
extinctum et subito mentem turbata dolore
se causam clamat crimenque caputque malorum,
multaque per maestum demens effata furorem
purpureos moritura manu discindit amictus
et nodum informis leti trabe nectit3 ab alta.
Quam cladem miserae postquam accepere Latinae,
filia prima manu floros Lavinia crinis
1 incessere = to fasten. 4 florus
et roseas laniata" genas, tum cetera circum
turba furit: resonant late plangoribus aedes.
adgredi, adoriri. 2 crimen =
5 laniare = lacerare, scindere.
Aeneid, XII, 593–607.
(Harvard.)
214. (The clash of arms is heard as Mars Ultor descends to the temple
which Augustus has erected in his honour.)
Fallor, an arma sonant? non fallimur, arma sonabant:
Mars venit, et veniens bellica signa dedit.
Ultor ad ipse suos caelo descendit honores
templaque in Augusto conspicienda foro.
Et deus est ingens et opus: debebat in urbe
non aliter nati Mars habitare sui.
Digna Giganteis haec sunt delubra tropaeis:
hinc fera Gradivum bella movere decet:
seu quis ab Eoo nos impius orbe lacesset,
seu quis ab occiduo sole domandus erit.
Prospicit armipotens operis fastigia summi,
et probat invictos summa tenere deos.
Perspicit in foribus diversae tela figurae,
armaque terrarum milite victa suo.
Hinc videt Aenean oneratum pondere caro
et tot Iuleae nobilitatis avos:
hinc videt Iliaden umeris ducis arma ferentem,
claraque dispositis acta subesse viris.
Spectat et Augusto praetextum nomine templum,
et visum lecto Caesare maius opus.
Voverat hoc iuvenis tunc, cum pia sustulit arma.
OVID: Fasti, V, 549–569.
(Bryn Mawr.)
215. (The sacrifice of Polyxena.)
Litore Threicio classem religarat1 Atrides,
Dum mare pacatum, dum ventus amicior esset.
Hic subito, quantus cum viveret esse solebat,
Exit humo late rupta, similisque minanti
Temporis illius vultum referebat Achilles,
Quo ferus iniusto petiit Agamemnona ferro:
"Immemores" que "mei disceditis" inquit "Achivi?
Obrutaque est mecum virtutis gratia nostrae?
Ne facite! ut que meum non sit sine honore sepulchrum,
Placets Achilleos mactata Polyxena manes."
Dixit: et, immiti sociis parentibus umbrae,
Rapta sinu matris, quam iam prope sola fovebat,
Fortis et infelix et plus quam femina virgo
Ducitur ad tumulum, diroque fit hostia busto.
Quae memor ipsa sui, postquam crudelibus aris
Admota est, sensitque sibi fera sacra parari,
Utque Neoptolemum stantem ferrumque tenentem
Inque suo vidit figentem lumina vultu,
"Utere iamdudum generoso sanguine!" dixit,
"Nulla mora est. quin tu iugulo vel pectore telum
Conde meo!" iugulumque simul pectusque retexit.8
OVID: Metam., XIII, 439–459.
1 religarat = had bound fast, anchored. 2 ut in order that. placet, note that the first syllable is long.
5 busto = grave. uncovered.
4 hostia = eyes. generoso noble.
victim; 8 retexit (Board.)
216. (The tranquil life of the philosopher is contrasted with the vain
|