A.D. 1235. WRIT FOR THE COLLECTION OF SCUTAGE. Although this tax is levied with the consent of the military tenants on whom it exclusively falls, the method of collection bears witness to the feudal character of the tax, and should be compared with the corresponding documents in the case of carucage, and of the aids of a 'fifteenth,' a 'thirtieth,' and a 'fortieth,' which were more distinctly the result of a national vote. According to the text of the charter of liberties recently confirmed, the scutages were to be taken in the way in which they had been taken in Henry II's time (above, p. 347); and in that case, the scutage being simply a payment in commutation of legal service, it might have been levied without a special grant. But the form of a grant seems to have been gone through, and thus the spirit of the Great Charter of John was maintained, although the clause under which such proceedings should have taken place was expunged. REX vicecomiti Somerset., salutem. Scias quod comites et barones et omnes alii de toto regno nostro Angliae, spontanea voluntate sua et sine consuetudine, concesserunt nobis efficax auxilium ad magna negotia nostra expedienda. Unde provisum est de consilio illorum quod habeamus de singulis feodis militum qui de nobis tenent in capite et de wardis, tam de novo feoffamento quam de veteri, duas marcas ad auxilium praedictum nobis faciendum, unde providerunt reddere nobis unam medietatem ad festum Sancti Michaelis anno XIXno et aliam medietatem ad Pascha anno XXo. Providerunt etiam quod praedictum scutagium colligatur per manus ballivorum suorum in singulis comitatibus et tradatur per manus eorundem duobus militibus quos ad hoc assignavimus in singulis comitatibus deferendum ad scaccarium nostrum Londoniis, ad liberandum ibidem thesaurario et camerariis nostris; et ideo tibi praecipimus quod ad mandatum omnium comitum et baronum et omnium aliorum qui de nobis tenent in capite, in balliva praedicta, modo praedicto sine dilatione distringas omnes milites et libere tenentes qui de eis tenent per servitium militare in balliva tua, ad reddendum ballivis suis de singulis feodis et wardis duas marcas ad praedictum auxilium nobis faciendum in terminis praedictis, et liberandum Johanni de Aure, et Henrico de Meriet, quos ad hoc assignavimus in comitatu tuo sicut praedictum est, etc. Teste meipso apud Westmonasterium XVII. Julii, anno etc. XIX.-(Brady, Introd. Hist. Engl., App. p. 43.) A.D. 1237. CONFIRMATION OF THE CHARTERS. This is the confirmation in consideration of which the 'Commune Consilium' made the grant of a thirtieth. The charters are not rehearsed in the Act, nor was any further alteration made in the text of them after that of the year 1225. HENRICUS Dei gratia rex Angliae, dominus Hiberniae, dux Normanniae et Aquitanniae, comes Andegaviae, omnibus Christi fidelibus praesentem cartam inspecturis, salutem. Sciatis quod intuitu Dei et pro salute animae nostrae et animarum antecessorum et haeredum nostrorum, ad exaltationem Sanctae Ecclesiae, et emendationem regni nostri, concessimus et hac carta nostra confirmavimus archiepiscopis, episcopis, abbatibus, prioribus, comitibus, baronibus, militibus, liberis hominibus et omnibus de regno nostro Angliae, omnes libertates et liberas consuetudines contentas in cartis nostris quas eisdem fidelibus nostris fieri fecimus cum minoris essemus aetatis, scilicet tam in magna carta nostra quam in carta nostra de foresta. Et volumus et praecipimus, pro nobis et haeredibus nostris, quod praefati fideles. nostri et successores et haeredes eorum habeant et teneant in perpetuum omnes libertates et liberas consuetudines praedictas, non obstante eo quod praedictae cartae confectae fuerunt cum minoris essemus aetatis, ut praedictum est. Hiis testibus venerabilibus patribus E. archiepiscopo Cantuar., P. Winton., J. Bathon., R. Dunolm., R. London., W. Karl., W. Exon., R. Sarr., H. Elyen., R. Linc., R. Hereford., A. Coventr. et Lychefeld., episcopis, W. Valenc. et W. Wygorn. electis, R. comite Cornub. et Pictav., J. comite Cestr. et Huntedon., J. comite Linc. constabulario Cestr., G. Marescallo comite Pembr., W. comite de Ferrar., W. comite Warenn., H. comite Kanc., H. comite Essex. et Hereford., Simone de Monteforti, Willelmo Lungesp., Willelmo de Ferrar., Willelmo de Vescy, Ricardo de Percy, Ricardo de Munfichet, Willelmo de Ros, Johanne Byset, Gilberto de Umframvill., Willelmo de Lancastr., Willelmo de Cantilupo, Waltero de Clifford, Johanne Monem., Radulfo de Mortuo Mari, Willelmo Mauduit, Rogero la Zuch., Olivero de Vallibus, Gilberto Basset, et aliis. Dat. per manum venerabilis patris R. Cycestr. episcopi cancellarii nostri apud Westmonaster., XXVIIIo die Januarii, anno regni nostri vicesimo primo.-(Blackstone's Charters, pp. 68, 69.) A.D. 1237. WRIT FOR THE COLLECTION OF THE THIRTIETH. The appointment of four knights and a clerk to receive the assessment made on oath by the four men and reeve for their own township, is a new variety of expedient, to be compared with those given above (pp. 257, 283, 351, 355, 360, 364). The other points of importance in the writ are the direction for the election of the assessors of the township, the statement that the freeholders represented their villeins in their consent to the tax, and the provision for sparing the poor. The distinction between the villeins who, according to the lawyers, had no property of their own, and the poor, who had less than forty pence ‘in bonis,' is worth remark. REX vicecomiti Kantiae salutem. Scias quod cum in octavis Sancti Hilarii anno regni nostri vicesimo primo, ad mandatum nostrum convenirent apud Westmonasterium archiepiscopi, episcopi, abbates, priores, comites et barones totius regni nostri, et tractatum haberent nobiscum de statu nostro et regni nostri, iidem archiepiscopi, episcopi, abbates, priores et clerici terras habentes quae ad ecclesias suas non pertinent, comites, barones, milites et liberi homines, pro se et suis villanis, nobis concesserunt in auxilium tricesimam partem omnium mobilium suorum apparentium, sicut ea habebunt in autumno in crastino Exaltationis Sanctae Crucis, anno regni nostri vicesimo primo, quando blada sua fuerint coadunata; videlicet de bladis, carucis, ovibus, vaccis, porcis, haraciis, equis caretariis assignatis ad waignagia, et aliis pecoribus et bonis. Exceptis bonis quae praedicti archiepiscopi, episcopi et aliae personae ecclesiasticae habent in ecclesiis parochialibus sive praebendis, et terris ad praebendas et ecclesias parochiales spectantibus; exceptis argento et auro, palefridis, summariis, dextrariis, runcinis, armis, utensilibus et vasis. Colligendam per manus dilectorum fidelium nostrorum Rogeri de Leburn, Simonis de Crape, Johannis de Adlington, per litteras Huward de Bichely et Ricardi de Wokundon, qui jurabunt coram te, quod negotium nostrum de auxilio nostro colligendo et assidendo pro posse suo bene et fideliter exsequentur per omnia, secundum suam conscientiam. Et ipsi quatuor milites et clericus praedictus eligi facient quatuor de legalioribus hominibus de singulis villis, quos statutis hundredis in comitatu tuo, certis die et loco coram eisdem ad mandatum eorum coram eis venire facies, qui jurabunt coram eisdem in praesentia ballivorum de singulis villis si interesse voluerint, quod auxilium illud fideliter assidebunt et rationabile pretium apponent omnibus rebus quae appretiandae fuerint, secundum communem et justam aestimationem et valorem, amore, gratia vel odio, vel alia occasione non impediente. Et postea particulas catallorum omnium et pretium ostendent quatuor militibus praedictis et clerico, et juxta provisionem dictorum militum et clerici pecuniam colligent, et eisdem militibus et clerico deferent et liberabunt per taillias et rotulos particulas continentes, reponendam in prioratu Sanctae Trinitatis Cantuariae; et si indiguerint auxilio tuo circa districtionem faciendam in collectione dictae pecuniae, tu eis auxilium parabis. Archiepiscopi vero, episcopi, abbates, priores in terris suis et libertatibus in comitatu tuo, per quatuor legales milites suos vel liberos et legales homines si milites non habuerint, simili modo circa praedictam tricesimam assidendam et colligendam et liberandam quatuor praedictis militibus ad hoc attornatis, procedent. Et scias quod praedicti quatuor homines de singulis villis non jurabunt de propriis catallis suis, nec eisdem pretium apponent, sed alii quatuor homines de singulis villis ad hoc electi per milites praedictos jurabunt de catallis praedictorum priorum quatuor hominum, secundum formam praedictam. Nullus autem pauper homo vel mulier aliquid ad hoc conferet, nisi habeat in bonis plus quam quadraginta denarios. Debet autem reddi pecunia praedicta ad duos terminos, videlicet, medietas in crastino Sancti Andreae anno regni nostri vicesimo secundo, et altera medietas in crastino Sanctae Trinitatis anno eodem. Tu autem ita efficax auxilium et utile consilium praedictis militibus praebeas in praedictis exsequendis, quod negotium praedictum ad commodum nostrum et utilitatem salubriter procedat. Nos autem concessimus praedictis archiepiscopis, episcopis, abbatibus, prioribus, comitibus, baronibus et aliis magnatibus regni nostri, quod tam carta nostra de foresta quam alia de libertatibus, quas prius eis fieri fecimus, de cetero in omnibus teneantur. Nolumus etiam quod occasione hujusmodi auxilii sumatur deinceps occasio, vel trahatur ad consuetudinem petendi alias consimile auxilium. Incipient autem iter praedictum in crastino Exaltationis Sanctae Crucis, quibus die et loco eis occurras ad sacramentum ab eis recipiendum et auxilium eis impendendum, sicut tibi dixerint ex parte nostra. Teste Rege apud Westmonasterium, II. die Julii anno regni nostri vicesimo primo.-(Foedera, i. 232.) A.D. 1242. RECORD OF A DEBATE IN THE COUNCIL OF The following record was drawn up, as is stated by Matthew Paris, who inserts it in his History, that the answer of the barons to the king's demand for money might never be forgotten. We have in it the first detailed account of a dispute in the National Council as to the expediency of a war, or the granting of an aid. No doubt many discussions on the latter point had taken place during the previous years of the reign, and had preceded the grants that purchased the reissue of the charters. On some former occasions, too, it would seem that the barons made it a condition of granting the tax, that it should be assessed and collected in a particular way. This appears, however, to be an early and very important instance of an aid being absolutely refused. Towards the end of the year the king exacted a scutage, 'fecit extorqueri;' possibly in accordance with the article of the charter of 1225 in which he asserted the right. Cum dominus Eboracensis archiepiscopus et omnes episcopi Angliae, abbates, et priores per se vel per procuratores suos, necnon et omnes comites et fere omnes barones Angliae ad mandatum domini regis convenissent apud Westmonasterium die Martis proxima ante Purificationem beatae Mariae, A.D. 1242, regni Henrici regis 26to, audituri domini regis voluntatem et negotium pro quo ipsos mandaverat ; et idem dominus rex transmittens ad eosdem dictum dominum Eboracensem et nobilem virum dominum comitem Ricardum et dominum Willelmum de Eboraco praepositum de Beverlaco, super voluntate domini regis et negotiis suis, scilicet eisdem expositis per eosdem solemnes nuncios, omnes magnates de regno suo rogasset de consilio ei dando et auxilio faciendo ad haereditatem suam et jura sua perquirenda in partibus transmarinis quae spectabant ad regnum |