Et nunc servat honos sedem tuus, ossaque nomen Aggere composito tumuli, postquam alta quierunt uit, qui Virgilium longe superavit: Concedamus, quamquam vix sine iroOvidius Metam. XIV. 441. urnaque Aeneia nutrix Condita marmorea, tumulo breve carmen habebat: Hic me Caieten notae pietatis alumnus Argolico ereptam, quo debuit, igne cremavit. Et nunc servat honos sedem tuus. Nescio fere, quid ista Latine signifi cent, nisi honos manet, in sua sede manet, non movetur, stabilis ad hunc usque diem permansit. Heynius: >>Exquisite, pro honos adest adhuc, servatur sedi tuae, tumuli tui exstat adhuc memoria." Ossaque nomen, Hesperia in magna, si qua est ea gloria, signat. Nomen signat ossa, pro signat sepul crum, dure. Melius Ovidius II. Metam. 326. Corpora dant tumulo, signentque hoc carmine saxum. Vide Burmannum. Melius Silius III. 440. nec honos intercidit aevo, Defletumque tenent montes per saecula nomen. XII. 155. Misenum servantem Idaea sepulcro Nomina. Iam si qua est ea gloria sententiam habent ineptam. Poeta voluit, quae sane magna est gloria; sed dixit contrarium: licet ea non sit tanta gloria. Heynius ita accipi vult: quae est magna gloria. nia quadam dici posse iudico; modo poeta canit nutricem litoribus Italiae aeternam dedisse famam: nunc canit nutricem ab iisdem litoribus magnam accepisse gloriam ? At pius exsequiis Aeneas rite solutis. Aeneas ante horas aliquot socios reliquerat vs. 235. libri VI. postquam cum iis Misenum sepeliverat. Filum narrationis abruptum est per descensum ad inferos. Hoc filum repetitur. Aeneas, perfecto descensu, viam secat ad naves sociosque revisit. Hic statim in memoriam recens sepulti Miseni redimus. Huic igitur Miseno exsequiis rite solutis compositoque, ut narratum est, sepulcro, portum Cumanum relinquit. Sine exsequiis rite solutis, vela ventis non dedisset. Nam Misenus funere totam classem infestabat. Ideo de exsequiis repetitur. Adspirant aurae in noctem. Valerius Flaccus II. 580. Panditur hic totis in noctem carbasus alis: Litoraque et veteris tumulos praelabitur Ili, Dardaniumque patrem. Ubi legendum puto: Dardaniumque ratis. Argo saepe ratis a Valerio appellatur. Luna negat; splendet tremulo sub lumine pontus. Iamque rubescebat radiis mare, et aethere ab alto Inaccessos. Quo nemo unquam ac Aurora in roseis fulgebat lutea cessit, quia non potuit: hinc inaccessi- bigis. Schraderus et Bentleius volebiles, qua forma Romani carent. Eadem bant croceis. Heynius haeret in mira est ratio aliorum, ut adiectivorum invi. colorum temperatione. Ausonius in ctus, similium. Statius Theb. I.50. in- Periocha Odysseae et Iliadis. Iam coeadspectos coelo radiisque penates ser- lum roseis rutilat Tithonia bigis: dantem. Wagner. interpretatur: ad quos Aurora in croceis fulgebat lutea accedere periculosum est, ut zɛīgas bigis. Recte Ausonius roseum et luCuntou, quas non sine periculo tangas. tea non iunxit. Luteus color est, Quae ne monstra piż paterentur qualis in viţello ovi, minus adeo talia Troes. Columella de Cultu hor- cum rosis conveniens. In Iride sunt torum I. Haec ne ruricolae pate- isti colores simul iuncti , non in Aurentur monstra. rora, Atque hic Aeneas ingentem ex aequore lucum Nunc age, qui reges, Erato, quae tempora rerum , Aethera mulcebant cantu. Servius plerique sunt rerum scriptores , belad Aeneid. IV. 524. citat aequora. lum maxime memorabile omnium , Wakefieldus volebat aera. Cui bono? quae unquam gesta sint, me scriOvidius Fastor. I. 155. Et tepidum pturum. Sic Apollonius orditur librum volucres concentibus aethera mul- III. Ei göye vūv, 'Epato, nucent. Ambrosius Hexaem. V. 12. aves gá go lotado. Servius annotavit : aethera cantu mulcere consuerunt. » Hinc est sequentis operis initium. Nunc qui reges, Erato. Ante dicta enim ex superioribus penHoc esse puto initium libri septimi. dent.” Virgilius in sex prioribus libris erro- Quae tempora rerum. Formula res Aeneae absolvit. Vidit Aeneas pa- rerum status adeo communi usu vetrem , venit in Italiam. Est haec al- terum poetarum et historicorum retera pars Aeneidis, novum quasi opus. cepta est, ut non credam Virgilium in Maius age, opus , dicit ipse , moveo: maior simplici propositione ab ea discessisse. rerum mihi nascitur ordo. Si hoc non Quare distinguo: quae tempora, rerum est aptum novi libri initiam, ignoro Quis Latio antiquo fuerit status. quid sit aptum initium. Ita Livius Tu, diva, mone. Valerius FlacBellum Punicum II in novo libro et cus IV. 348. Tum pius Oeagri , cum praefatione incipit: In parte claro de sanguine vates, Admonita operis mei licet mihi praefari, quod genetrice, refert casuque locorum in principio summae totius professi sq. Ubi scribendum admonitus. Tyrrhenamque manum, totamque sub arma coactam Maior rerum mihi nascitur ordo. In Goth. rerum maior. Vulgatum et Ammian. Marcell. agnoscit XV. pag. 53. Quoniam, ut Mantuanus vates praedixit excelsus, maius opus moveo, maiorque mihi rerum nascitur ordo. Maior est gravior. Ita Quintil. Inst. II. 5. Et hic (Sallustius cum Livio comparatus) historiae maioris est auctor. Sive autem dicas maior ordo, sive rerum maiorum, eodem redit. Non haec est hypallage. Non recte Gronovius in Livio I. 1. ad maiora initia rerum ducentibus fatis, correxit maiorum; ut neque Hemsterhusius in Xenoph. Ephesio II. pag. 18. εἶχε δ ̓ ἄρα μεγάλην ἀρχὴν συμφορᾶς ὁ ἔλεος, bene correxit μεγάλης. Prolesque virilis Nulla fuit. Hoc est: Nullam habuit prolem virilem, filium nunquam habuit. Atqui mox dicit filium patri prima iuventa fuisse ereptum. Si voluisset poeta, Latinum tunc, quum Aeneas in Italiam ve niebat, non habuisse filium, dixisset: prolesque virilis Non erat, haec oriens prima est erepta iuventa. Legendum vel: Una fuit; vel, quod praestat, verba primaque oriens erepta iuventa est sunt delenda. Nam et huic loco minus convenit, requiritur nempe prima enim iuventa ei erepta est. Nec bene iunguntur oriens prima iuventa erepta est. Prima iuventa non dicitur de infantibus vix natis. Recte autem fato divum nou habuit filium. Est enim haec omnibus regibus calamitas, Latino inprimis fuit, propter Turnum et Aenean. Servius quidem annotavit : »Per trausitum tangit historiam. Amata enim (uxor Latini) duos filios, voluntate patris Aeneae spondentes Laviniam sororem, factione interemit: unde et erepta dixit, quasi per vim. Hos alii coecatos a matre tradunt, postquam amisso Turno Lavinia Aeneae iuncta est." Sed magna semper in istis historiis fuit varietas. Et Virgilius alteram sequi potuit, vel etiam ad consilium suum mutare, Sola domum et tantas servabat filia sedes, Sola domum et tantas servabat Nulla fuit. Sed et alibi: Sola dofilia sedes. Imitationes sunt Valerii mum et tantas sertabat filia sedes, Flacci I. 721. O domus , o freti ne- Natorum n. d.” Ubi legendum Iam quidquam prole Penates. Conf. Bur- matura v. i. p. 1. a. Est et imitatio mannus ad VII. 50. Vobisne domos, Claudiani de Rapt. Pros. I. 122. Henvobisne penates Esse putem. Silius naeae Cereri proles optata virebat VI. 439. Vestigia nostri Casta tori, Unica. Iam vicina thoro plenis adodomus et patrium sine crimine ser- leverat annis Virginitas. vat Inviolata Larem. Quibus exem- Turnus , avis atavisque potens. plis commendari fortasse potest illud, Avi et atavi, ut avi et proavi. quod Schol. Theb. I. 572. legit: tan- Ambrosius Hexaem. III. 7. alius avis tos servabat nata penates. Statius atavisque nobilis. Reddenda est vox dixerat: huic primis et pubem in- Valerio Flacco VI. 109. Inde etiam par euntibus annis Mira decore pio, mortis honos : tumulisque recepti servabat nata penates. Sed in hoc (canes) Inter avos positusque virum. Scholiasta saepe verba Statii pro ver- Lege: inter avos proavosque. Flacbis poetarum laudatorum male repe- cus de canibus dixit avos et proavos, tuntur: quod vel memoriae ipsius de- ut Virgilius in Georgicis avi numeceptae, vel librariis tribuendum est. rantur avorum de apibus. Vulgatum quoque idem Schol. vidit Huius apes summum. In Medic, a ad Theb. I. 393: »Ut Virgilius: Filius manu prima talamum. Hoc corruptum huic ito divum prolesque virilis esse arbitror ex altum. |