TRABEA, FL. CIRC. 175 B. C. 62. A CONfident Lover. Léna, deleníta argento, nútum observabít meum, Quíd velim, quid stúdeam; adveniens dígito impellam iánuam; Fórtunam ipsam anteíbo fortunís meis. Fr. incert., ap. Cic., Tusc. Dis., IV, xxxi, 67. AQUILIUS, FL. CIRC. 175 B. C. 63. A PARASITE'S CLOCK IS HIS Belly. Ut illúm di perdant, prímus qui horas répperit, Boeotia, fr., ap. Gell., III, iii, 3. P. TERENTIUS AFER, 185-159 B. C. 64. A DEFENCE OF THE PRACTICE OF CONTAMINATION,' Or THE COMBINED IMITATION OF MORE THAN ONE ORIGINAL. Poéta quom primum ánimum ad scribendum ádpulit, Id síbi negoti crédidit solúm dari, Populo út placerent, quás fecisset fábulas: Verum áliter eveníre multo intéllegit. Nam in prólogis scribúndis operam abútitur, Non qui árgumentum nárret, sed qui málevoli Nunc, quám rem vitio dént, quaeso animum advórtite. Qui utrámvis recte nórit, ambas nóverit. Non ita dissimili sunt árgumento, séd tamen Quae convenere, in Andriam ex Perínthia hic Id istí vituperant fáctum, atque in eo disputant, Faciúntne intellegéndo, ut nil intéllegant? Qui quom húne accusant, Naévium, Plautum, Ennium Potiús, quam istorum obscúram diligéntiam. Andr., Prol. 1-21. 65. SCENE AT THE FUNERAL OF CHRYSIS. (Simo, Senex; Sosia, Libertus.) Si. Chrysís vicina haec móritur. So. O factúm bene! Nonnúmquam collacrumábat. Placuit tum íd mihi. Sic cógitabam: Hic párvae consuetudinis Nihil suspicans etiám mali. So. Hem, quid id ést? Si. Scies. Quae ibi áderant, forte unam áspicio adulescéntulam, Formá. . So. Bona fortasse. Adeó modesto, adeó venusto, ut níl supra. Adcúrrit mediam múlierem complectitur: 'Mea Glycerium,' inquit, 'quíd agis? quor te is pérditum?' Tum illa, út consuetum fácile amorem cérneres, Reiécit se in eum fléns quam familiáriter." Andr., I, i, 78-109. 66. A NEGOTIATION BETWEEN TWO OLD GENTLEMEN CONCERNING THE MARRIAGE OF THEIR CHILDREN. (Simo, Senex; Chremes, Senex.) Si. Per té deos oro, et nóstram amicitiám, Chremes, Fueránt futurae, fíant. Ch. Ah ne me obsecra: Alium ésse censes nunc me, atque olim quom dabam? Ch. Quid est? Ch. Aúdio. Si. Ita mágnae, ut sperem pósse avelli. Ch. Fábulae. Amántium irae amóris integrátiost. Si. Hem, id te óro, ut ante cámus. Dum tempús datur, Prius quam hárum scelera et lácrumae confictaé dolis Coniúgio liberáli devinctúm, Chremes, Dein fácile ex illis sése emersurúm malis. Ch. Tibi ita hóc videtur: át ego non posse árbitror At sí corrigitur, quót commoditatés, vide. Princípio amico filium restítueris ; Tibi génerum firmum, et fíliae inveniés virum. Ch. Quid istíc? Si ita istuc ánimum induxti esse útile, Si. Meritó te semper máxumi fecí, Chremes. Andr., III, iii, 6-42 67. NOTHING IS WORSE THAN TO PROMISE WHAT WE DO NOT MEAN TO PERFORM. Hóccinest crédibile, aút memorábile, Dénegandí modo queís pudor paúlum adest: 'Quís tu es? quís mihi es? quor meam tíbi? Heus, próxumus sum egomét mihi.' Attámen, ubi fides,' sí roges, Nil púdet: hic, ubi opust, nón verentur: íllic ubi nil opust, íbi verentur. Andr., IV, i, 1–14. 68. A FATHER RATES HIS SON. (Pamphilus, Adulescens; Simo, Chremes, Senes.) Pa. Quis mé volt? Perii, páter est. Si. Quid aïs, ómnium Rem pótius ipsam díc, ac mitte mále loqui. Si. Quasi quicquam in hunc iam grávius dici póssiet. Morem átque legem, et suí voluntatém patris, Tamen hanc habere stúdeat cum summó probro? Pa. Me míserum! Si. Hem, modone id démum sensti, Pám phile? Olim ístuc, olim, quom íta animum induxtí tuum, |